بررسی عناصر روایت داستانی «24 ساعت خواب و بیداری» صمد بهرنگی
محورهای موضوعی : تمثیل در زبان و ادب فارسی
1 - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تبریز- ایران
2 - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی- واحد ملکان- ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
امروزه داستان کوتاه بعد از شعر، مهم‌ترین نوع ادبی شمرده می شود که به طور گسترده در میان مردم رواج پیدا کرده است. داستان کوتاه به عنوان یک داستان فنّی، دارای عناصری مانند طرح و پیرنگ، شخصیّت، جدال، زمان و مکان، زاویه دید، و... می‌باشد که همه آنها به صورت هماهنگ و سازمان یافته، پیرامون عنصر درون مایه و در خدمت آن در حال حرکت هستند. پژوهش حاضر به بررسی عناصر داستانی در داستان 24 ساعت خواب و بیداری صمد بهرنگی پرداخته است. بیشتر داستان های بهرنگی سبک رئالیستی دارد. او به یاری شگرد داستان نویسی و به شیوة واقع‌گرایانه، مسائل عینی و زندگی فقرزده و مشکلات طبقات فرودست جامعه را به تصویر کشیده است. در این مقاله، پس از شرح مختصر عناصر فنّی موجود در داستان 24 ساعت خواب و بیداری، نمونه های مربوط به آن عناصر ارائه می شود. نتایج این مطالعه حکایت از این دارد که داستان 24 ساعت در خواب و بیداری، به عنوان یکی از تأثیرگذارترین و برجسته‌ترین داستان‌های بهرنگی توانسته است با بهره‌گیری مناسب از عناصر داستانی، به خلق تصویری تحسر برانگیز از نحوة زندگی و امرار معاش کودکان خیابانی و بی‌سرپناه موفق شود.
Nowadays, short story is considered the most important literary genre after poetry which gained popularity among people. As a technical story, short story involves elements such as plot, character, conflict, time and place, point of view and so on which all of them serve theme in organized and harmonic way. This research investigates the story elements in the story of “Twenty hours between dream and reality” by Samad Behrangi. Most of his stories are realistic. He has illustrated objective issues and problems of the poor and inferior class of the society in realistic way. In this article, the samples of the story elements have been presented besides brief explaining of the technical elements in the story “Twenty hours between dream and reality”. The results revealed that this story as one of the most effective and outstanding stories of Beharangi could succeed in admirable illustration of the homeless and street children by employing story elements.