جهانی شدن اقتصاد و ضرورت همگرایی اقتصادی منطقهای ایران؛ مطالعه موردی: سازمان همکاری شانگهای
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی
کلید واژه: جهانی شدن, منطقهگرایی, جهانی شدن اقتصاد, سازمان همکاری شانگهای,
چکیده مقاله :
جهانی شدن اقتصاد و ضرورت همگرایی اقتصادی منطقه ای ایران؛ مطالعه موردی: سازمان همکاری شانگ های مهدی محمدزاده راوندی[1]- حجت مهکویی[2] چکیده: پدیده جهانی شدن اثرات بسیاری بر شاخص های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی کشورها از جمله حاکمیت ملی کشورها، اقتصاد و گردش کالا و روندهای منطقه گرایی و ائتلاف دارد. در این بین منطقه گرایی، از جمله بازیگران جدید در روابط بین الملل هستند که از نیمه دوم قرن ۲۰ و همزمان با جهانی شدن به سرعت گسترش یافته است. یکی از بزرگ ترین و وسیع ترین این منطقه گرایی از لحاظ گستره جغرافیایی و جمعیت، سازمان همکاری شانگ های است که در سال ۲۰۰۱ پایه گذاری شد. تحقیق حاضر با روش تحلیلی به بررسی جهانی شدن و منطقه گرایی به عنوان یکی از گزینه های پیش روی ایران در این فرایند با تاکید بر سازمان شانگ های می پردازد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در فرایند جهانی شدن ایران ناگزیر از ورود به ائتلاف ها و منطقه گرایی است و در این روند، حضور جدی تر در سازمان شانگ های به دلیل سابقه تاریخی، همجواری جغرافیایی، حضور همسایگان موثر و قدرت های بزرگ جهانی و بازار مصرف بسیار وسیع، ضروری است. واژگان کلیدی: جهانی شدن، جهانی شدن اقتصاد، منطقه گرایی، سازمان همکاری شانگ های [1]- دانشجوی دکتری، جغرافیای سیاسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران mahdi_ravandi@yahoo.com [2]- استادیار و عضو هیئت علمی، گروه جغرافیای سیاسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد،ایران: نویسنده مسئول hojat_59_m@yahoo.com
Globalization of the Economy and the Necessity of Regional Economic Convergence in Iran Case Study: Shanghai Cooperation Organization Abstract The phenomenon of globalization has many effects on the country's political, economic, and cultural indicators, including national sovereignty, economics and commodity circulation, and regionalization and coalition trends. Meanwhile, regionalism is among the new actors in international relations, which has expanded rapidly since the second half of the 20th century and simultaneously with globalization. One of the largest and widest geographical and population zoning in the world is the Shanghai Cooperation Organization, founded in 2001. The present study analyzes globalization and regionalism as one of the options facing Iran in this process, with emphasis on the Shanghai organization. The results of this study show that in the process of globalization, Iran is bound to enter into alliances and regionalism, and in this process, the more serious presence in the Shanghai organization due to its historical background, geographical adjacency, the presence of effective neighbors, and major global powers and markets is essential. Key words: globalization, globalization of the economy, regionalism, Shanghai Cooperation Organization
_||_