جاندارانگاری و رویکرد اساطیری در شعر ده شاعر کودک و نوجوان
محورهای موضوعی : ادبیات تطبیقی (فارسی- انگلیسی)
عباس باقی نژاد
1
,
برات محمدی
2
1 - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران. (نویسندۀ مسئول)
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران.
کلید واژه: اسطوره, شعر کودک, جاندارانگاری, شاعران کودک, انسان‌گونگی,
چکیده مقاله :
تخیلِ بی مرز و دنیای عاطفی کودکان، زمینۀ آفرینشِ فضاها و موجوداتی را برای آنان فراهم می سازد که به مولودِ ذهنِ انسان اسطوره ساز در اعصار کهن یا آن چه در جهان اساطیر آفریده شده، بی شباهت نیست. این قابلیتِ کودکانه همواره مورد توجه و استفادۀ شاعران کودک و نوجوان قرار گرفته و آنان با بهره گیری از شگرد جاندارانگاری به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه به ترسیم برآیندهای مشترکِ ذهنیت کودکان و دنیای اساطیر پرداخته اند. ماحصل این رویکرد، تکوین گونه ای از جاندارانگاری مبتنی بر ذهنیت اسطوره ای در شعر کودک است که در این پژوهش تلاش شده ابعاد و اشکال آن با تکیه بر آثار ده شاعر به شیوۀ توصیفی- تحلیلی، بررسی و تشریح گردد. یافته های پژوهش نشان می دهد که شاعران در این زمینه تعلق عاطفی کودکان به طبیعت را مد نظر دارند و با تأثیرپذیری ناخودآگاه از الگوی اسطوره آفرینی و انسان انگارانۀ کهن، از شگرد جاندارانگاری به گونه ای خاص و در سطح تخیل کودکانه بهره می گیرند؛ بدین واسطه، امکان می یابند پدیده ها و مظاهرِ طبیعت را در موقعیت موجودات ذی روح و جاندار، ظاهر نمایند و زمینۀ بازشناخت عاطفیِ عناصر طبیعت و اشیا را برای مخاطبان کودک فراهم سازند.
The boundless imagination and emotional world of children provide a platform for creating spaces and creatures that are not dissimilar to the mythological creations of ancient times or those created in the world of myths. This childish ability has always been of interest and use to children's and young adult poets who, through the use of anthropomorphism, consciously or unconsciously, have depicted the common outputs of children's mentality and the world of myths. The result of this approach is the development of a type of anthropomorphic poetry based on a mythical mentality in children's poetry, which in this study has been analyzed and described based on the works of ten poets. Research findings indicate that poets have taken into account the emotional attachment of children to nature in this field. Unconsciously, influenced by the pattern of mythology and ancient anthropomorphism, the poets employed the technique of anthropomorphism in a particular way tuned to childish imagination. Therefore, they are able to represent the phenomena and manifestations of nature anthropomorphously providing a basis for emotional recognition of natural elements and objects for child audiences.
_||_