بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی و شناسایی ژن qnr در سویه های شیگلا جدا شده از بیماران مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان مفید تهران
محورهای موضوعی : میکروب شناسی پزشکی
مجید مقبلی
1
,
وحید بهنود
2
,
رضا رنجبر
3
1 - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، دانشکده علوم زیستی، گروه میکروب شناسی
2 - کارشناس ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان،دانشکده علوم زیستی، گروه میکروب شناسی
3 - دانشیار، مرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)
کلید واژه: مقاومت آنتی بیوتیکی, شیگلا, واکنش زنجیره ای پلی مراز, ژن qnrS,
چکیده مقاله :
سابقه و هدف: فلوروکینولون ها به طور موفقیت آمیزی برای درمان شیگلوزیس و عفونت های ناشی از سویه های مقاوم به چند آنتی بیوتیک استفاده می گردند. جهش در ژن gyrA و حمل ژن qnr ، از مکانیسم های اصلی ایجاد مقاومت کینولونی در سویه های مقاوم به فلوروکینولون به شمار می رود. این مطالعه با هدف بررسی حضور ژن های پلاسمیدی مقاومت (qnr) و نیز ارزیابی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های شیگلای جدا شده از بیماران انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 73 نمونه شیگلا جدا شده از بیماران مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان مفید تهران انجام گردید. در ابتدا جنس و گونه سویه های جداسازی شده با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی و سرولوژیک مورد تایید قرار گرفت. ارزیابی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها بر اساس روش کربی بائر انجام شد. در نهایت حضور ژن های qnr با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) بررسی گردید. یافته ها: الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی نشان داد که 97.2% از سویه ها حداقل به یکی از 18 آنتی بیوتیک مقاوم بودند. بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک تری متوپریم+ سولفامتوکسازول (94.5%) و کمترین مقاومت نسبت به سیپروفلوکسازین و سفتی زوکسیم با 100% حساسیت بود. 23 عدد از شیگلاهای جداسازی شده مقاوم به نالیدیکسیک اسید بودند. از این میان 4 نمونه دارای ژن qnrS بود که مربوط به سروتایپ های شیگلا فلکسنری (2 سویه)، شیگلا سونئی (1 سویه) و شیگلا بوئیدی (1 سویه) بودند. هیچ یک از ژن های qnrA و qnrB در سویه های مورد بررسی مشاهده نگردید. نتیجه گیری: یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که فراوانی مقاومت به نالیدیکسیک اسید و وجود ژن qnrS در میان نمونه های شیگلا جدا شده شیوع چشم گیری داشته است.
Background and Objectives: Fluoroquinolones are successfully being used for treatment of the infections caused by Shigella and multiple antimicrobiaol resistant strains, as well. Mutations in gyr A and carrying qnr are the main mechanisms of resistance to quinolone in microbial strains. This study was aimed to investigate the presence of qnr resistant genes and to evaluate the antibiotic resistant profile in Shigella strains isolated from patients. Methods and Materials: This study was carried out on 73 Shigella strains isolated from the patients admitted to Mofid’s children medical center, First, the bacteria and strains isolated from the patients were identified based on biochemical and serological tests. The antibiotic resistance profile was determined based on Kirby– Bauer test. The presence of qnr gene was finally determined using PCR reaction. Results: The antibiotic resistance profile showed that 97.2% of the isolates were resistant to at least one antibiotic among 18 antimicrobial agents. The most antibiotic resistance ability belonged to trimetoprim+ sulfametoxasol (94.5%) while the lowest antibiotic resistance were seen in the case of treatment with Ciprofloxacin and ceftizoxime (with 100% sensitivity ratio). Totally, 23 Shigella isolates showed resistance against nalidixic acid. Of these, four samples, belonging toS. flexeneri (2 strains), S. Soneie (1 strain) and S. Boiedie (1 strain) carried qnrS gene. None of qnrA and qnrB genes were detected in the isolated strains. Conclusion: Based on the data, the nalidixic resistance frequency and presence of qnrS gene was significant in these Shigella isolates.