الگوهای ساختاری رابطه عدالت آموزشی با رضایت از تحصیل، نتایج، رفتارهای مدنی ـ تحصیلی و فریب کاری تحصیلی

محورهای موضوعی : مدیریت نوآوری های آموزشی

محسن گل پرور ¹ , زهرا جوادیان ² , محمدرضا مصاحبی ³

1 - عضو هیات علمی
2 -
3 - عضر هیات علمی

تاریخ دریافت : 1390/11/26 تاریخ پذیرش : 1390/08/26 تاریخ انتشار : 1390/11/01

کلید واژه: کلید واژه‌ها: عدالت آموزشی, رضایت از نتایج, رضایت از تحصیل, رفتارهای مدنی ـ تحصیلی, فریبکاری تحصیلی,

چکیده مقاله :

چکیده: مطالعة حاضر با هدف بررسی رابطه عدالت آموزشی با رضایت از تحصیل و نتایج، رفتارهای مدنی ـ تحصیلی و فریب کاری تحصیلی در دانشجویان روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان (اصفهان) انجام شد. 357 نفر دانشجو که به شیوه دسترسی آسان انتخاب شدند، پنج پرسش نامه ‌ عدالت آموزشی (EJQ)، مقیاس رضایت از تحصیل (ESS)، مقیاس رضایت از نتایج(RSS)، پرسش نامه رفتارهای مدنی ـ تحصیلی(ECBQ) و پرسش نامه فریب کاری تحصیلی (ECQ) را تکمیل نمودند. برای بررسی فرضیه های پژوهش از الگو‌سازی معادله ساختاری (SEM) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین عدالت آموزشی با رضایت از تحصیل و نتایج رابطه مثبت و معنادار، و بین عدالت آموزشی با رفتارهای مدنی تحصیلی رابطه مستقیم و مثبت معنادار وجود دارد. رضایت از نتایج با رضایت از تحصیل دارای رابطه مثبت و معناداری و رضایت از تحصیل با فریب کاری تحصیلی و رفتارهای مدنی ـ تحصیلی دارای رابطه منفی و مثبت معناداری است.

چکیده انگلیسی:

  Abstract This research was administered with the aim studying structural models of relationship between educational justice with results and education satisfaction, education citizenship behaviors and educational cheating among psychology students of Islamic Azad University, Esfahan branch. Three hundred fifty seven persons were selected via convenience sampling, and responding to educational justice questionnaire (EJQ), educational satisfaction scale (ESS), results satisfaction scale (RSQ), educational citizenship behaviors questionnaire (ECBQ) and educational cheating questionnaire (ECQ). Research hypothesis were analyzed using structural equation modeling (SEM). Results revealed that, there is positive significant relationship between educational justice with results and educational satisfaction; also there is direct-negative significant relationship between educational justice with educational citizenship behaviors. There is positive significant relation between results satisfaction with educational satisfaction and finally, there is positive and negative significant relation between educational satisfaction with educational citizenship behaviors and educational cheating .

منابع و مأخذ:

منابع فارسی

زمان‌رستمی، م. (1384). عدالت از دیدگاه دانشمندان اسلامی و غربی. جستارهای اقتصادی، 2(4)، 136-113.

سکاران، ا. (1381). روشهای تحقیق در مدیریت. ترجمه محمد صائبی و محمود شیرازی. چاپ اوّل، تهران: مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی(سال انتشار اثر به زبان اصلی1992).

شوماخر، ر، ای . و لومکس، ر، ج. (1388). مقدمه‌ای بر مدل‌سازی معادله ساختاری. ترجمه وحید قاسمی. چاپ اوّل، تهران: انتشارات جامعه‌شناسان(سال انتشار اثر به زبان اصلی2004).

عریضی، ح. ر. و گل‌پرور، م. (1384). رابطه بین رویکردهای عدالت اجتماعی با مؤلفه‌های برابری سیاسی. فصلنامه رفاه اجتماعی، 14(16)، 184-155.

گل‌پرور، م. (1389الف). بررسی نقش اخلاق تحصیلی، عدالت و بی‌عدالتی آموزشی در رفتارهای مدنی ـ تحصیلی  دانشجویان. فصلنامه اندیشه‌های تازه درعلوم تربیتی، 5(4)، 42-25.

گل‌پرور، م. (1389 ب). رابطه اخلاق و عدالت آموزشی با پرهیز از فریبکاری علمی. فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، 5 (1و2)، 66-57.

گل‌پرور، م. و خاکسار، س. (1387). عوامل اخلاقی و ارزشی مرتبط با عملکرد تحصیلی دانشجویان. مجله مطالعات روانشناسی تربیتی، 5(8)، 88-73.

گل‌پرور، م. و رفیع‌زاده، پ. (1388). نقش عدالت در نگرش نسبت به سازمان و رضایت از رسیدگی به شکایات. فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، 4 (3و4)، 65-54.

گل‌پرور، م. و بلالی، س. (1389). مدل ارتقاء رفتارهای مدنی ـ سازمانی از طریق قرارداد روانی، رضایت شغلی و تعهد سازمانی. دومین کنگره دوسالانه روانشناسی صنعتی و سازمانی ایران،  اصفهان، دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان، 3 و 4 اسفندماه 1389.

منابع انگلیسی

Ambrose, M., Hess, R.L., & Ganesan, S. (2007). The relationship between justice and attitudes: An examination of justice effects on event and system related attitudes. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 103(1), 21-36.

Appelbaum, S. H., Iaconi, G. D., & Matousek, A. (2007). Positive and negative deviant workplace behaviors: causes, impacts, and solutions. Corporate Governance, 7(5), 586 – 598.

Bakhshi, A., Kumar, K., & Rani, E. (2009). Organizational justice perceptions as predictor of job satisfaction and organization commitment. International Journal of Business and Management, 4(9), 145-154.

Dalal, R.S. (2005). A meta-analysis of the relationship between organizational citizenship behavior and counterproductive work behavior. Journal of Applied Psychology, 90(6), 1241-1255.

De Cremer, D., & Tyler, T. R. (2005). Managing group behavior: The interplay between procedural justice, sense of self, and cooperation. Advances in Experimental Social Psychology, 37,151-218.

Fatt, C. K., Khin, E. W. S., & Heng, T. N. (2010). The impact of organizational justice on employee’s job satisfaction: The Malaysian companies perspectives. American Journal of Economics and Business Administration, 2(1), 56-63.

Graham, H. E. (2009). Organizational justice and stress: An investigation of the justice salience hierarchy using the four-factor model. Unpublished Master Degree Thesis in Psychology, University of Texas at Arlington.

Hoy, W. K., & Tarter, C. J. (2002). Organizational justice in schools: No justice without trust. International Journal of Educational Management, 18(4), 250-259.

Johnson, R. E., Selenta, C., & Lord, R.G. (2006). When organizational justice and the self concept meet: consequences for the organization and its members. Organizational Behavior and Human Decision  Processes, 99(2), 174-201.

Van Hiel, A., Decremer, D., & Stouten, J. (2008). The personality basis of justice: The five factor model as an integrative model of personality and procedural fairness effect on cooperation. European Journal of    Personality, 22(2), 519-539.