تجلی عناصر بلاغت در چامه‌های سعدی
محورهای موضوعی : اسطوره
مصطفی خدایاری
1
(استادیار دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد گرمسار)
کلید واژه: معانی, چامه‌های سعدی, عناصر موسیقایی, بیان, بدیع,
چکیده مقاله :
مقالة پیش رو که تجلی عناصر بلاغت در چامه‌های سعدی نام دارد، حاوی مباحثی پیرامون بلاغت و توابع آن در چکامه‌های مدحی و وصفی شیخ شیراز ـ سعدی ـ است. در این تحقیق، قصاید سعدی از دیدگاه سه حوزة زیباشناسی سخن (معانی، بیان و بدیع) به طور جامع و دقیق بحث و بررسی شده است. در آغاز مقاله به برخی از عناصر موسیقایی سخن مانند وزن، قافیه و ردیف، به دلیل اهمیت آنها در گستردگی‌های زبانی، افزونی و انسجام‌بخشی موسیقی شعر فارسی ـ به‌ویژه چامه‌های سعدی ـ گذرا پرداخته شده است. در ادامه، پژوهنده کوشیده است اهداف و اغراض بلاغی را در چامه‌های سعدی با ذکر شواهد شعری به دقت باز نماید.
In the present article an attempt is made to take the rhetorical elements in Sa’di’s odes into consideration. From aesthetic point of view, his poems are examined with respect to figures of speech. Musical elements, rhyming rhythm and rime are also the subjects to be studied in his odes.
_||_