اسطوره‌ها، زندگان جاوید (به بهانة نقد اسطوره‌شناختی آسمانخراش میلاد)
محورهای موضوعی : اسطوره
بهروز اَتونی
1
(مربی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد قم)
کلید واژه: اسطوره, آسمانخراش میلاد, کوه ـ غار, دایره, کهن نمونه,
چکیده مقاله :
ما، خام و یاوه می‌اندیشیم اگر بر آن سر باشیم که اسطوره‌ها در همان روزگار کُهن و اسطوره‌ای، به زیر خاک فرورفته‌اند؛ و در سایه‌های دامن‌گسترِ تاریخ و گَردهای گیتی‌نَورد هَزاره‌ها گم آمده‌اند؛ چرا که امروزه، آفرینش هر اثر هنری، بر بنیاد اسطوره‌ها، لیک به فرماندهی کهن نمونه‌ها، ناخواسته، به سامان می‌رسد؛ و آسمانخراش میلاد، یکی از آنهاست.این جُستار، آسمانخراش میلاد را بهانه و بستری قرار داده است تا به بحث‌های اسطوره‌شناختی بپردازد؛ و دو نماد کوه ـ غار و دایره را در فرهنگ نازش‌خیز ایرانی و نامة ورجاوند شاهنامه بکاود و بررسد؛ و در اثنای این‌کار، روش نقد اسطوره‌شناختی را، در کردار، بیاموزد. همچنین، این جُستار، از نمای بیرونی آسمانخراش میلاد، نقدی اسطوره‌شناسانه را بر آن پی می‌ریزد و بدنة اصلی ستونی (= عمودی)، و ساختمان گوی‌وار فرازین آسمانخراش، و گَردان بودنِ خوان‌سرایِ (= رستوران) آن را بر بنیاد کهن‌نمونه‌های کوه ـ غار و دایره رمزگشایی می‌کند.
By considering the two archetypes of "mountain-cave" and "circle" in Persian mythology and Ferdowsi's epic, Shāhnāmeh, the present article attempts to study the MiladTower, the tallest tower in Iran, in order to see the impressions of the above mentioned archetypes in it. Its stucture, head stucture and revolving restaurant are inspected with respect to these archetypes.
_||_