تاثیر گزارشگری پایداری بر کاهش عدم تقارن اطلاعاتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران
محورهای موضوعی : حسابداری مدیریتفرناز ضیا 1 , حمیدرضا وکیلی فرد 2 , فاطمه صراف 3
1 - گروه حسابداری، واحد بین الملل کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران.
2 - دانشیار، گروه حسابداری و مدیریت مالی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - استادیار، گروه حسابداری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه: گزارشگری پایداری, عدم تقارن اطلاعاتی, مسوولیت اجتماعی, زیست محیطی,
چکیده مقاله :
امروزه شرکت ها برای بقا در عرصه رقابت، علاوه بر حفظ توان مالی، لازم است مسوولیت اجتماعی و زیست محیطی خود و تاثیرات آن را بر جامعه را مد نظر قرار دهند و در این زمینه، اطلاعات خود را افشاء کنند. بطوریکه همه ذینفعان از آن اطلاعات در تصمیم گیری های خود، استفاده کنند. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر گزارشگری پایداری بر کاهش عدم تقارن اطلاعاتی می باشد. گزارشگری پایداری با ارایه اطلاعات در سه حوزه اقتصادی، زیست محیطی و مسوولیت اجتماعی، اطلاعات مورد نیاز برای ذینفعان مختلف را فراهم می آورد. وجود عدم تقارن اطلاعاتی میان ذینفعان، منجر به ناکارایی بازار سرمایه می شود. پژوهش حاضر از گونه پژوهش‌های نظری -کاربردی است. در این پژوهش، اطلاعات عملکردی 131 شرکت به روش حذفی از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1390-1397 مورد بررسی قرار گرفته است. جهت اندازه گیری گزارشگری پایداری از چک لیست امتیازی، در مولفه های اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی و برای اندازه گیری عدم تقارن اطلاعاتی از دقت پیش بینی تحلیل گران مالی استفاده شده است. آزمون فرضیه های پژوهش نیز با استفاده از رگرسیون خطی چندگانه با الگوی داده های ترکیبی انجام گرفته است. نتایج آزمون ها نشان داد که گزارشگری پایداری در این شرکت ها با عدم تقارن اطلاعاتی رابطه معکوس و معنادار داشته است. این بدان معناست که افزایش امتیاز گزارشگری پایداری منجر به کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، افزایش دقت پیش بینی مدیران می شود.
In order to survive in the competitive arena, companies nowadays need to take into account their social and environmental responsibility and their impact on society, and to disclose their information in addition to preserving their financial power. So that all stakeholders use that information in their decisions. The purpose of this study is to investigate the impact of sustainability reporting on reducing information asymmetry. Sustainable reporting provides the information needed for different stakeholders by providing information in three areas: economic, environmental and social responsibility. The lack of information asymmetry among stakeholders leads to inefficiency in the capital market. The present research is a kind of theoretical-applied research. In this study, the performance data of 131 companies were investigated by elimination method from the listed companies in Tehran Stock Exchange during the period 1390-1390. The scoring checklist is used to measure sustainability reporting in the social, environmental and economic components and the financial analysts' predictive accuracy to measure information asymmetry. The research hypotheses were also tested using multiple linear regression with combined data model. The results of the tests showed that sustainability reporting in these companies was inversely and significantly related to information asymmetry. This means that increasing the sustainability reporting score leads to a decrease in information asymmetry, increasing managers' prediction accuracy.
* ایمانی، پدرام؛ حاجیها، زهره و امیرحسینی، زهرا (1396). آزمون تأثیر پایداری ســود و ســودآوری بر سطح افشاء مسئولیت اجتماعی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ایران. فصلنامه حسابداری مدیریت، سال دهم، شماره 33، تابستان 1396، صص 73-88.
* برزگری خانقاه، جمال و جعفری تراجی، قاسم (1395). بررسی نقش ویژگی های شرکت و حاکمیت شرکتی در مشروعیت سازمانی. پژوهش های حسابداری مالی، سال هشتم، شماره سوم، پیاپی (29)، پاییز 1395، صص 101-120.
* حسینی، سیدعلی و حقیقت، سرور (1395). بررسی رابطه بین حاکمیت شرکتی و تعهد به ایفای مسئولیت های اجتماعی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. پژوهش حسابداری، شماره 23، زمستان 1395، صص 106-131.
* خوزین، علی؛ طالب نیا، قدرت اله؛ گرکز، منصور و بنی مهد، بهمن (1397). بررسی اثر ساختار مالکیت بر توسعه سطح گزارشگری پایداری، حسابداری مدیریت، شماره سی و ششم، صص 1-13.
* کاشانی پور، محمد؛ جندقی، غلامرضا و رحمانی، محمد (1397). بررسی رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی با افشا اطلاعات پایداری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، پژوهش های تجربی حسابداری، دوره 8، شماره 1، پیاپی 29، صص 11-31.
* کاشانی پور، محمد؛ کریمی، حسن و کریمی، ولی الله (1393). بررسی ارتباط بین ساختار هیأت مدیره و مالکیت شرکت با افشای اختیاری. پژوهش های تجربی حسابداری، سال چهارم، شماره 14، زمستان 1393، صص 167-186.
* کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه (1987). آینده مشترک ما. اکسفورد، انتشارات داتشگاه آکسفورد.
* مهدوی، غلامحسین؛ دریائی، عباسعلی؛ علی خانی، رضیه و مران جوری، مهدی (1394). بررسی رابطه بین اندازه شرکت، نوع صنعت و سودآوری با افشای اطلاعات حسابداری زیست محیطی و اجتماعی. مجله پژوهش های تجربی حسابداری، سال چهارم، شماره 15، صص 87-103.
* نادری خورشــیدی، علیرضا و ســلگی، محمد (1394). بررســی تأثیر قابلیت های سازمان و ســاختار صنعت بر مسئولیت پذیری اجتماعی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. مجله مدیریت بازرگانی، دوره 7، شماره 1، صص 209-229.
* Aksu, M., Kosedag, A., 2006. Transparency and disclosure scores and their determinants in the Istanbul Stock Exchange. Corporate Governance: An International Review, 14(4), 277-296
* Artiach, T., Lee, D., Nelson, D., Walker, J., 2010. The determinants of corporate sustainability performance. Accounting & Finance, 50(1), 31-51.
* Barberis, N., & Thaler, R. (2003). A survey of behavioral finance. Handbook of the Economics of Finance, 1, 1053–1128.
* Barman, E. (2018). Doing Well by Doing Good: A Comparative Analysis of ESG Standards for Responsible Investment. In Sustainability, Stakeholder Governance, and Corporate Social Responsibility (pp. 289-311). Emerald Publishing Limited.
* De Beelde, I., Tuybens, S., 2015. Enhancing the credibility of reporting on corporate social responsibility in Europe. Business Strategy and the Environment, 24(3), 190-216
* Fama, E. F., Jensen, M. C., 1983. Separation of ownership and control. The Journal of Law & Economics, 26(2), 301-325.
* GRI 102, (2016). General Disclosres, GRI Standards, Amsterdam The Netherlands, ISBN: 978-90-8866-096-2.
* Herda, D. N., Taylor, M. E., & Winterbotham, G. (2014). The effect of country-level investor protection on the voluntary assurance of sustainability reports. Journal of International Financial Management & Accounting, 25(2), 209–236.
* Jennifer Ho, L.-C., Taylor, M.E., 2007. An empirical analysis of triple bottom-line reporting and its determinants: evidence from the United States and Japan. Journal of International Financial Management and Accounting. 18(2), 123-150.
* Jensen, M. C., Meckling, W. H., 1976, Theory of the firm: managerial behavior, agency costs and ownership structure, Journal of Financial Economics 3, 305–360
* Jones, P., Jones, P., Hillier, D., Hillier, D., Comfort, D., Comfort, D., 2016. Materiality and external assurance in corporate sustainability reporting: an exploratory study of Europe’s leading commercial property companies. Journal of European Real Estate Research, 9(2), 147- 170.
* Kansal, M., Joshi, M., Batra, G.S., 2014. Determinants of corporate social responsibility disclosures: Evidence from India. Advances in Accounting, incorporating Advances in International Accounting. 30(1), 217-229.
* Kılıç, M., & Kuzey, C. (2019). The effect of corporate governance on carbon emission disclosures: Evidence from Turkey. International Journal of Climate Change Strategies and Management, 11(1), 35-53.
* Kolk, A., & Perego, P. (2010). Determinants of the adoption of sustainability assurance statements: An international investigation. Business Strategy and the Environment, 18, 182–198.
* Leuz, C., & Verrecchia, R. (2000). The economic consequences of increased disclosure. Journal of Accounting Research, 38(Supplement), 91–124.
* Liang, H., & Renneboog, L. (2016). On the Foundations of Corporate Social Responsibility. Journal of Finance, (January).
* Lock, I., Seele, P., 2016. The credibility of CSR reports in Europe. Evidence from a quantitative content analysis in 11 countries, Journal of Cleaner Production, 122, 186-200.
* Martínez-Ferrero, J., & García-Sánchez, I. M. (2017). Coercive, normative and mimetic isomorphism as determinants of the voluntary assurance of sustainability reports. International Business Review, 26(1), 102–118.
* Moneva, J. M., & Hernández-Pajares, J. (2018). Corporate social responsibility performance and sustainability reporting in SMEs: an analysis of owner-managers' perceptions. International Journal of Sustainable Economy, 10(4), 405-420.
* Nizam, E., Ng, A., Dewandaru, G., Nagayev, R., & Nkoba, M. A. (2019). The Impact of Social and Environmental Sustainability on Financial Performance: A Global Analysis of the Banking Sector. Journal of Multinational Financial Management.
* Shleifer, A., & Vishny, R. W. (1992). Liquidation values and debt capacity: A market equilibrium approach. The Journal of Finance, 47(4), 1343–1366.
* Simnett, R., Vanstraelen, A., & Chua, W. F. (2009). Assurance on sustainability reports: An international comparison. The Accounting Review, 84, 937–967.
* Traxler, A. A., & Greiling, D. (2019). Sustainable public value reporting of electric utilities. Baltic Journal of Management, 14(1), 103-121.
* Ullmann, A. A. (1985). Data in search of a theory: a critical examination of the relationships among social performance, social disclosure, and economic performance of US firms. Academy of Management Review, 10(3), 540-557.
* Yuhan, S. R., Dwiwinarno, T., & Widagdo, A. K. (2017). Corporate social responsibility and corporate governance in Indonesian public listed companies. In SHS Web of Conferences (Vol. 34, p. 13002). EDP Sciences
_||_