بررسی فقهی و حقوقی ازدواج سرپرست با فرزندخوانده

محورهای موضوعی : جامع الفقهیه

مژده ظفری ¹ , مهدی خدایی ²

1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه خوارزمی، رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی، کرج، ایران
2 - گروه حقوق، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

تاریخ دریافت : 1394/02/16 تاریخ پذیرش : 1394/03/04 تاریخ انتشار : 1394/05/01

کلید واژه: فرزندخوانده, فرزندخواندگی, کودکان بی سرپرست, سرپرست, نکاح,

چکیده مقاله :

فرزندخواندگی یکی از نهادهای حقوقی است که به موجب آن رابطه ی حقوقی بین زوجین سرپرست یا سرپرست منحصر با فرزندخوانده ایجاد می شود. در ایران قانون حمایت از کودکان بدون سرپرست در سال 1353 تصویب شد و این قانون در سال 1392 با عنوان " قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست" اصلاح و قانون سابق لغو گردید. مطابق این قانون، خانواده های فاقد فرزند یا دختران و زنان مجرد بالای سی سال می توانند کودکان یا نوجوانان بی سرپرستی و بدسرپرست که شرایط مقرر در این قانون را دارا می باشند سرپرستی نمایند. اما جواز ازدواج سرپرست با فرزندخوانده که در تبصره ماده 26 همین قانون بیان شده است، از جمله نواقص و معضلات قانون مذکور می باشد که با هدف اصلی این قانون که در ماده 1، تامین نیازهای مادی و معنوی کودکان و نوجوانان می باشد در تعارض است، نگارنده با توجه بررسی ادله فقهی و تعارض این تبصره با برخی قوانین برای رفع مشکل اخیر چاره اندیشی کرده و حذف این تبصره و ممنوعیت چنین نکاحی را پیشنهاد داده است.

چکیده انگلیسی:

Adoption is a legal institution under which a legal relationship between the spouses or the single guardian is created with the adopted child. In Iran, the law to protect unsupervised children was passed in 1974, and this law with the new title "Law for the Protection of Children and Adolescents, Orphans or with Irresponsible Parents" was amended and the former Act was repealed in 2013. According to this law, families without children or single women over thirty years old can adopt children or teens, either orphans or with irresponsible parents, if the conditions prescribed in the Act are provided. licensing the marriage between the guardian and the adopted child expressed in Article 26 of the same law, are Among the defects and problems of this law which are in conflict with the main purpose of this Act, in Article 1, the material and spiritual needs of children and adolescents.