نقد و بررسی نظریاتی درباره اصحاب اجماع

محورهای موضوعی : جامع الفقهیه

عبدالجبار زرگوش نسب ¹ , علی آل بویه ² , علیرضا سلیمی ³

1 - استادیار دانشگاه ایلام، رشته ی فقه و حقوق، ایلام، ایران.
2 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس علوم و تحقیقات، رشته ی فقه و حقوق، زاهدان، ایران
3 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد محلات، رشته ی فقه و حقوق، محلات، ایران

تاریخ دریافت : 1392/06/17 تاریخ پذیرش : 1392/08/26 تاریخ انتشار : 1392/07/01

کلید واژه: علم حدیث, درایه الحدیث, اصحاب اجماع, سند حدیث, حدیث مرسل,

چکیده مقاله :

جایگاه اصحاب اجماع در علم الحدیث و فقه براساس عبارت معروف اجتمعت العصابه علی تصحیح مایصح عنهم که توسط رجالی معروف ابوعمرو محمدبن عمرکشی مطرح شده می باشد. نظریاتی توسط علما مانند محدث میرزاحسین نوری، شیخ طوسی، آیت ا... خویی، مهدی کلباسی و دیگران ارائه گردیده است، بعضی معتقدند آنچه از طرف اصحاب اجماع رسیده مورد اجماع می باشد؛ یعنی اگر از اول سند تا به اصحاب اجماع صحیح باشد دیگر از اصحاب اجماع تا امام معصوم یقیناً‌ صحیح خواهد بود دسته دیگری معتقدند که خود عبارت به عنوان یکی از الفاظ مدح می تواند به کار گرفت. این نوشتار به بررسی نظریاتی در مورد عبارات اجتمعت العصابه علی تصحیح مایصح عنهم و لایروون و لایرسلون الاعن ثقه می پردازد.

چکیده انگلیسی:

The place of consensus companions in the knowledge of tradition and jurisprudence is on the basis of famous language “Shiite jurisconsults concord that whatever consensus companions narrated is right” that considered by famous rejalei, Abu Amr Mohammad Ibn Omar Kashi.    Some viewpoints produce by religious authorities such as Mirza Hossein Noori, Sheykhe Toosi, Ayatollah Khooei, Mehdi Kalbasi and others; someones are believes whatever receive from consensus companions is concord; It means if from the first of document to consensus companions to be right, also from the consensus companions to innocent Imam is right certainly, other groups are believe that can use it’s phrase as one of praise words. This writing is viewpoints about these phrases:”Shiite Jurisconsults concord that whatever consensus companions narrated is right” and “Not narrate and not said any narration without document if that narration was narrated from assured person.

منابع و مأخذ:

ابن داودحلی، تقی الدین ابومحمدبن الحسن، رجال ابن داود، بی­چا، قم، مؤسسه فرهنگی واطلاع رسانی تبیان، 1387ش.

جمال الدین، ابومنصورحسن بن زین الدین، منتقی الجمان فی احادیث الصحاح والحسان، بی­چا، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه ، 1365ش، ج1.

خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی­چا، قم، مرکز نشر آثار شیعه، 1369ش، ج1و14.

طوسی، ابوجعفر محمد بن ­الحسن، اختیار معرفه الرجال، تصحیح سیدحسن مصطفوی، بی­چا، مشهد، دانشگاه مشهد، ‌1348ش، ج2.

ـــــــــــــــــــــــــــــــ ، الاستبصار، بی­چا، بیروت،‌ دارالتعارف للمطبوعات، 1390ق، ج3.

ــــــــــــــــــــــــــــــ ، تهذیب الاحکام،‌ بی­چا، دارالکتب الاسلامیه،‌ 1365ش، ج8.

ــــــــــــــــــــــــــــــ ، عده الاصول، بی­چا، مؤسسه آل البیت (ع) ، قم ، 1303ش، ج1.

کلباسی، ابوالهدی، سماء المقال فی تحقیق علم الرجال، تصحیح روضاتی اصفهانى، محمدرضا، قم،‌ بی­چا، حکمت، 1372ش، ج1.

کلینی، محمدبن یعقوب، الکافی، تصحیح غفاری، علی اکبر،‌ بی­چا،‌ بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، 1401ق، ج1و3و4.

میرداماد استرآبادی، محمدباقر بن محمد،‌ الرواشح السماویه فی شرح الاحادیث الامامیه،‌ بی­چا، قم، منشورات مکتبه آیه الله العظمی المرعشی النجفی، ‌1405ق.

میرداماد استرآبادی، محمدباقر بن محمد، تعلیقه اختیار معرفه الرجال، تحقیق رجائی، سیدمهدی، بی­چا، قم، مؤسسه آل البیت، 1404ق.

نجاشی، احمد بن علی، فهرس نجاشی، تحقیق شبیری، سید موسی، بی­چا، قم، مؤسسه نشر اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1413ق، ج1و2.

نوری، میرزاحسین، مستدرک الوسائل، بی­چا، قم، مؤسسه آل البیت لاحیاء التراث، 1407ق، ج2و3.