تحلیلی بر شیوه حکمرانی شاه اسماعیل دوم صفوی و سیاست متفاوت وی در ایجاد تعادل مذهبی در ایران
زهرا قائمی
1
(
دانشجوی دکتری گروه الهیات و معارف اسلامی ، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری ، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران.
)
صابر اداک
2
(
استادیار گروه الهیات و معارف اسلامی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
محسن حیدرنیا
3
(
استادیار گروه الهیات و معارف اسلامی ، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام،
)
کلید واژه: تسنّن, تشیّع, دولت صفوی, شاه اسماعیل دوم, تعادل مذهبی,
چکیده مقاله :
شاه اسماعیل دوم پس از شاه طهماسب صفوی برای مدتی کوتاه به پادشاهی رسید و زمام دولت صفوی را برعهده گرفت. او خط مشی متفاوتی را در ادارۀ امور کشور در پیش گرفت که این امر انتقادهای بسیاری را در دربار صفوی برانگیخت. او سعی کرد رفتار حاکمیت را با اهل سنت، سهولت ببخشد و در برابر، قدرت عالمان شیعی را کاهش دهد. مجموعه‌ای از این رفتارها باعث گردید تا عمر پادشاهی وی اندک باشد و در نهایت، مسموم و کشته شود. به نظر می‌رسد که شاه اسماعیل در شیوۀ کشورداری طرحی نو درانداخت و به دلیل مصاحبت با شماری از اهل سنت در دوران حبس، رویکرد خود را نسبت به این گروه دینی تغییر داد و در مماشات با آنها تا حدی پیش رفت که شائبۀ سنی بودن وی را قوّت بخشید. همچنین شاه اسماعیل دوم بر این باور بود که دخالت‌های افسارگسیختۀ عالمان شیعی در ادارۀ کشور، موجب تضعیف قدرت دولت صفوی شده بود و در نتیجه نقش این گروه را در سیاست‌های کلان، کمرنگ کرد. در این پژوهش سعی شده است رفتارهای شاه مذکور با مخالفان فکری و دینی بررسی و کاویده شود. روش تحقیق حاضر، توصیفی- تحلیلی بوده و داده‌ها با استناد به منابع کتابخانه‌ای گردآوری شده است.
چکیده انگلیسی :
Shah Ismail II came to the kingdom after Shah Tahmasb Safavi for a short time and took charge of the Safavid government. He adopted a different policy in the administration of the country, which provoked many criticisms in the Safavid court. He tried to make it easier for the government to treat the Sunnis and reduce the power of the Shiite scholars. A series of these behaviors caused his reign to be short and finally, he was poisoned and killed. It seems that Shah Ismail II made a new plan in the way of governing the country and because of meeting with a number of Sunnis during his imprisonment, he changed his approach towards this religious group and went so far in conciliating them that he was suspected of being a Sunni. give strength Also, Shah Ismail II believed that the unrestrained interference of Shia scholars in the administration of the country had weakened the power of the Safavid government. As a result, the role of this group in macro policies was diminished. In this research, it has been tried to investigate and analyze the behavior of the mentioned king against intellectual and religious currents The current research method is descriptive-analytical and the data is collected by referring to library sources.