تاثیرات فرهنگی و سیاسی گسترش مذهب تشیع در شبه جزیره دکن (مطالعه موردی حکومت قطب شاهیان)
محورهای موضوعی : فصلنامه تاریخرقیه بابایی حسن سرا 1 , محمود سید 2 , سید علیرضا واسعی 3
1 - دانشجوی دکتری تاریخ اسلام، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادیار گروه تاریخ ، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، ،تهران،ایران
3 - دانشیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ، تهران ، ایران
کلید واژه: تشیع, سیاسی, پیامدهای فرهنگی, قطب شاهیان, دکن,
چکیده مقاله :
دکن فلات حاصلخیزی در جنوب شبه قاره،که تقریباً سیصد کیلومتر طول دارد. مذهب تشیع در قرن نهم و دهم هجری توسط برخی از حکومتهای محلی دکن بعنوان مذهب رسمی برگزیده شد. پس از انقراض حکومت بهمنیان در منطقه دکن پنج حکومت محلی، قطب‌شاهیان در گلکنده، عادل‌شاهیان در بیجاپور، نظام شاهیان در احمدنگر، عمادشاهیان در برار و بریدشاهیان در بیدر، بر جای آنان نشستند. قطب‌شاهیان، نظام‌شاهیان و عادل‌شاهیان تشیع را مذهب رسمی حکومت خود خواندند و در تاریخ، حکومتهای شیعه شناخته می‌شوند. حکومت قطب شاهیان توسط یکی از شاهزادگان قراقویونلو به نام قلی که به دکن رفته وارد دستگاه حکومت بهمنیان شد و در آنجا مدارج ترقی و رشد راطی کرد. و از طرف بهمنیان به حکومت گلکنده منصوب شد و در سال ۹۱۸ ه. مقارن با ضعف بهمنیان،اعلام استقلال کرد وبلافاصله به تبعیت از شاه اسماعیل ،مذهب تشیع را بعنوان مذهب رسمی انتخاب و خطبه خواند. هدف از پژوهش حاضر، علل و عوامل گسترش تشیع در دوره قطب شاهیان و پیامدهای سیاسی و فرهنگی مذهب شیعه بوده است، مقاله از روش توصیفی ـ تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه‌ای بهره برده است. یافته‌های تحقیق حاکی ازآن است که عامل مذهب نقش مهمی در تحکیم روابط سیاسی بین قطب شاهیان و صفویان داشته بطوریکه مهاجرت ایرانیان به دربار قطب شاهیان و بدست گرفتن مناصب مهم دربار بدست آنان، بعنوان مبلغان مذهبی و فرهنگی در رشد و اعتلای فرهنگ ایرانی و اسلامی کوشیدند بطوریکه زبان فارسی بعنوان زبان رسمی و درباری مورد استفاده قرار گرفت .
Deccan is a fertile plateau in the south of the subcontinent which is about three hundred kilometers long. Shiism was chosen as the official religion in the ninth and tenth centuries AH by some local Deccan governments. After the extinction of the Bahmani government in the Deccan region, five local governments, the Qutbshahians in Golkandeh, the Adelshahis in Bijapur, the Shahid system in Ahmadnagar, the Emadshahis in Barar and the Bridshahis in Bidar, took their place. The Qutb Shahs, the Nizam Shahs, and the Adil Shahs called Shi'ism the official religion of their government and have historically been known as Shi'a governments. The rule of Qutb Shahyan was introduced to the Bahmani government by one of the princes of Qaraqoyunlu, named Qoli, who went to Deccan, where he achieved degrees of progress and growth. And was appointed to the government of Golkandeh by Bahmanians and in 918 AH Simultaneously with the weakness of the Bahmanis, he declared independence and immediately, following Shah Ismail, chose the Shiite religion as the official religion and read the sermon. The aim of the present study was the causes and factors of the spread of Shiism in the period of Qutb Shahyan and the political and cultural consequences of the Shiite religion. article uses descriptive-analytical method and library method to collect information. Important court positions were held by them as religious and cultural missionaries in the growth and promotion of Iranian and Islamic culture, so that Persian was used as the official and court language.
_||_