تاثیر درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری نوجوانان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی
محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی
فاطمه صغری کربلایی هرفته
1
,
مهلا بهجتی اردکانی
2
,
عزت پورامینی یخدانی
3
,
منصوره پورجانب الهی فیروزآبادی
4
1 - استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.
2 - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه پیام نور، واحد تهران جنوب، تهران، ایران.
3 - کارشناسی ارشد مشاوره مدرسه، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
4 - دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه آزاد، واحد زاهدان، زاهدان، ایران
کلید واژه: خودمهارگری, درمان یکپارچه توحیدی, آسیب‌های اجتماعی, تنظیم هیجان, نوجوانان پسر,
چکیده مقاله :
هدف: دشواری تنظیم هیجان و عدم توانایی لازم در خودمهارگری از مشکلات برخی از نوجوانان است که در صورت عدم مداخله می‌تواند به بسیاری از آسیب‌های اجتماعی منجر شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر درمان یکپارچه توحیدی بر دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری نوجوانان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی انجام شد.روش شناسی: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری پژوهش دانش‌آموزان نوجوان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی شهر میبد در سال تحصیلی 1400-1401 بودند. 30 نفر به شیوه روش نمونه‌گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه 15 نفری جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخله درمان یکپارچه توحیدی شریفی نیا (۱۳۸۷)، را در 10 جلسه 5/1 ساعته و (هفته‌ای دو جلسه) دریافت کرد، درصورتی که گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای را در این مدت دریافت ننمود. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه‌های دشواری تنظیم هیجان گرتز و روئمر (2004) و خودمهارگری تانجی (2004) پاسخ دادند. داده‌ها با آزمون‌های کای اسکوئر و تحلیل کوواریانس چند متغیری و با بهره‌گیری از بسته نرم‌افزاری spss26 و در سطح ۰۵/۰ تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج آزمون کای اسکوئر نشان داد که بین شرکت‌کنندکان به لحاظ متغیرهای جمعیت‌شناختی تحصیلات پدر و مادر تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (۰۵/۰<P). نتایج آزمون تحلیل کوورایانس نیز نشان داد که درمان یکپارچه توحیدی باعث کاهش میانگین نمرات دشواری تنظیم هیجان (۰۰۱/۰>P، ۵۲/۴۲=f) و افزایش خودمهارگری (۰۱۷/۰>P، ۴۴/۶=f) دانش‌آموزان نوجوان پسر در مرحله پس‌آزمون شد (۰۵/۰>P).نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی در بهبود دشواری تنظیم هیجان و خودمهارگری دانش‌آموزان نوجوان پسر در معرض آسیب‌های اجتماعی، این رویکرد می‌تواند به عنوان رویکردی موثر در زمینه کاهش آسیب‌های اجتماعی استفاده قرار گیرد.
Purpose: The difficulty of regulating emotions and the lack of self-control is one of the problems of some teenagers, which can lead to many social harms if there is no intervention. The present study was conducted with the aim of determining the effect of integrated monotheistic treatment approach on the difficulty of emotion regulation and self-control of male students exposed to social harm.Methodology: This study is practical in terms of purpose and semi-experimental in terms of execution method with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population of the research was adolescent male students exposed to social harms in Meybod in the academic year 1400-1401. Using stata14 software and based on 95% confidence level and 90% power, 30 people were selected as a sample using available sampling method and randomly replaced in two groups of 15 people. The experimental group received 10 sessions of 1.5 hours and (two sessions per week) Tawhidi Sharifinia's integrated treatment intervention (2017), while the control group did not receive any intervention during this period. The participants responded to Gratz and Roemer's (2004) emotion regulation difficulty and Tanji's (2004) self-control questionnaires. The data were analyzed with chi-square tests and multivariate covariance analysis using spss26 software package and at the level of 0.05.Findings: The results of the chi-square test showed that there was no significant difference between the participants in terms of the demographic variables of father's education and mother's education (P<0.05). The results of the covariance analysis test also showed that monotheistic integrated treatment decreased the mean scores of emotion regulation difficulty (P< 0.001, f=42.52) and increased self-control (P< 0.017, f=6.44) of adolescent male students. It has been tested in the post-test phase (P<0.05).Conclusion: Considering the effectiveness of monotheistic integrated therapy in improving the difficulty of emotion regulation and self-control of students exposed to social harms, this approach can be used as an effective approach in the field of reducing social harms.
_||_