کارآیی چند علف‌کش انتخابی در زراعت کلزا (Brassica napus L.) و برهم کنش آنها با کود بیولوژیکی بیوفارم
محورهای موضوعی : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعیزهرا پوری 1 * , سیدجواد انگجی 2 , منصور منتظری 3 , محمد مشهدی جعفرلو 4
1 - فرهیخته ی کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علف های هرز دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
2 - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
3 - عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات گیاه پژشکی کشور، تهران
4 - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی
کلید واژه: تری‌فلورالین, بیوفارم, کلوپیرالید, کود بیولوژیکی, متازاکلر+ کوئین‌مراک,
چکیده مقاله :
به منظور بررسی تاثیر علف‌کش‌ها و کود بیولوژیکی بیوفارم (Pseudomonas spp) بر روی علف‌های هرز و اجزای عملکرد کلزا، آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی در سال 1388 اجرا شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل با طرح پایه‌ی بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. عوامل آزمایش شـامل نوع علف‌کش (عامل اول) در چهـار سطح (علف کش‌های تری‌فلــورالین (ترفلان) به میزان 2 لیتر در هکتار به صورت قبل از کاشت، کلوپیرالید (لونترل) به میزان 0.8 لیتر در هکتار در مرحله 4-2 برگی کلزا، متازاکلر+ کوئین‌مراک (بوتیزان استار) به میزان 2.5 لیتر در هکتار در مرحله کوتیلدونی کلزا و تیمار شاهد (بدون کنترل علف‌های هرز) و کود بیولوژیک (عامل دوم) در دو سطح (کاربرد و عدم کاربرد) بودند. خردل وحشی (Sinapis arvensis) و خاکشیر شیرین (Descurainia sophia) که هم خانواده کلزا هستند، علف‌های‌هرز غالب مزرعه بودند. ارزیابی تعداد، نوع و توده زیستی علف‌های هرز و همچنین توده زیستی و عملکرد کلزا، معیارهای تاثیر تیمارها بودند. تجزیه آماری داده‌ها نشان داد که علف کش‌های بوتیزان استار و تری‌فلورالین، در مقایسه با شاهد، موجب کاهش معنی‌دار تعداد و بیوماس بوته‌های خردل وحشی شدند. اگرچه علف کش‌های مورد آزمایش، نسبت به شاهد، تاثیر معنی‌داری در کاهش تعداد بوته‌های خاکشیر و کل علف‌های‌هرز نداشتند، ولی بوتیزان استار و تری‌فلورالین باعث کاهش معنی‌دار توده زیستی آنها شدند. کاربرد و عدم کاربرد کود بیولوژیکی بیوفارم و واکنش متقابل آن با علف کش‌ها، از نظر تأثیر روی معیارهای مورد ارزیابی علف‌های‌هرز و کلزا معنی‌دار نشد. هیچ یک از تیمارهای علف کشی تاثیر معنی‌داری روی توده زیستی و عملکرد کلزا نشان ندادند.
To evaluate the effect of herbicides and biofarm (Pseudomonas spp.) as biological fertilizer on weeds and yield components of canola, a factorial experiment based on randomized complete block design with three replications was conducted at Agricultural Research Center of East Azarbaijan in 2009. The treatment factors consisted of herbicide (factor A) at 4 levels (application of trifloralin, Treflan, at 2.5 l/ha as pre-planting, chlopyralid, Lontrel, at 0.8 l/ha when canola plants were at 2-4 leaf stage, metazachlor+quinmerac, Butizan star, at 2.5 l/ha at cotyledonous stage of canola, and not controlling the weeds as check. Biological fertilizer (factor B) at 2 levels, using or not using the biofarm. Wild mustard (Sinapis arvvensis) and tansy mustard (Descurainia sophia), being in same family with canola, were the dominant weeds in the field. Traits like number of species and biomass of weeds, biomass and yield of the crop were recorded to evaluate the effects of the treatments. The statistical analysis indicated that Botizan star and Treflan, compared with control, significantly reduced the number and biomass of wild mustard. In spite of non significant effect of the herbicide on number of tansy mustard and total weed, Botizan star and Treflan significantly reduced their biomasses. Application of biofarm and its interaction with herbicides did not influence the evaluated traits significantly. The herbicides, also, did not have significant effect on biomass and yield of the crop.