تاثیر پرایمینگ بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه کلزا در مقایسه با نانو سیلور تحت تنش شوری

محورهای موضوعی : ژنتیک

معصومه صالحی ¹ , فاطمه تمسکنی ² , مریم احسانی ³ , مریم عارفی ⁴

1 - محقق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گلستان
2 - دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهی دانشگاه گلستان
3 - کارشناس ارشد فیزیولوژی گیاهی، دانشگاه پیام نور تهران
4 - دانشکده علوم، دانشگاه گلستان

تاریخ دریافت : 1388/06/04 تاریخ پذیرش : 1388/06/26 تاریخ انتشار : 1388/12/25

کلید واژه: پرایمینگ, کلزا, شوری, آسکوربات, نانوسید,

چکیده مقاله :

پرایمینگ بذر، تکنیکی است که به واسطه آن بذور پیش از قرارگرفتن در بستر خود و مواجهه با شرایط اکولوژیکی محیط، به لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آمادگی جوانه‌زنی را به دست می‌آورند و در واقع یک نوع تیمار قبل از کاشت بذر محسوب می‌شود. هدف این تحقیق مقایسه چند روش پرایمینگ بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه کلزا تحت تنش شوری در مقایسه با تیمار بذور با نانوسید می‌باشد. برای این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر مبنای طرح کاملا تصادفی در 4 سطح شوری (6، 12، 18 و 24 دسی زیمنس بر متر NaCl) و یک سطح کنترل (آب مقطر) استفاده شد و رفتار جوانه‌زنی بذور کلزا رقم RGS تیمار شده با نانوسیدها با غلظت‌های ppm 0، 20 و 40 و آسکوربات پرایمینگ با غلظت ppm 100، 200 و 400 و هیدرو پرایمینگ با آب مقطر با سه تکرار بررسی شد. تیمار بذور با نانوسید موجب بهبود رشد گیاهچه و استقرار بهتر بذور شد. اگر چه درصد و سرعت جوانه‌زنی بذور کاهش یافت. تیمارهای پرایمینگ بر درصد و سرعت جوانه‌زنی اثر مثبت داشته، ولی بر رشد گیاهچه تاثیری نداشت. تحت تنش شوری تیمار بذری که موجب افزایش رشد گیاهچه گردد از اهمیت بیشتری برخوردار است. با توجه به نتایج بهترین تیمار بذری در محیط شور و غیر شور تیمار ppm20 نانوسید می‌باشد، در واقع نانوسید در این غلظت موجب بهبود استقرار کلزا در اراضی شور می‌شود.

چکیده انگلیسی:

Seed priming is a technique that by means of seeds before sowing and confronting to condition of ecological environment in terms of physiologicaly and biochemically gain fitness for germination. In fact it is a type of presowing treatment. The aim of this study was comparison the effect of several methods of priming on germination and seedling growth of canola under salinity stress in comparative to Nanocide. For this purpose an experiment was conducted in a factorial design with four levels of salinity include 10, 12, 18, 24 dS/m Nacl and one control with three replications. The germination behavior of canola RGS cultivar treated with Nanocide in concentration of 0,20,40 ppm and ascorbate priming in three levels 100,200,400 ppm and hydropriming with distilled water was evaluated. Treatment with nanocide resulted in growth improvement and successful seed establishment, although percentage and rate of seed germination reduced. Priming treatments had a positive effect on germination rate and percentage but had no effect on seedling growth. Seeds treatment that caused increase of seedling growth had more importance under salt stress. With attention to results the best treatment in saline and non saline environment was nanocide treatment in 200ppm level. In fact nanocide in this concentration improved establishment of canola seeds in saline land.

منابع و مأخذ:

صالحی، م. و ف. تمسکنی. (1387). تاثیر نانوسید در تیمار بذری بر جوانه‌زنی و رشد گیاهچه گندم تحت تنش شوری. اولین همایش بذر- گرگان.

Bhattacharjee, A.and Bhattacharyya, R.N. (1989). Proloangation of seed viability of Oryza sativa.cultivar Ratna by dikegul ac-sodium. Seed Sci. and Technol. 17:309-316.

Clark, L.J., Walley, W.R., Ellis-Jones, J., Dent, K., Rowse, H.R., Finch-Savage, W.E., Gatsai, T., Jasi, L. Kaseke, N.E., Murunge, F.S., Riches, C.R. and Chiduze, C. (2001). On farm seed priming in maize: A physiological evaluation. Seventh eastern and southern Africa regional maize conference. 268-273.

Dey,P.G.and mukherjee,R.K. (1998). Invigoration of dry seeds with physiologically active chemicals in organic solvent. Seed Sci. and Technol. 16:145-153.

Harris D., A.joshi, P.A.Khan, P.Gothakar and P.S.Sodhi. (1999). on-farm seed priming in semi-arid agriculture: Development and evolution in corn, rice and chickpea in India using participatory. methods.Exp.Agric.35:15-29.

Harris, D., A.. Joshi, A.K., Pathan, P., Gothakar, W., Chivasa and P.N., Yamudeza. (1999). On-farm seed priming: using participatory methods to review and refine a key technology. Exp. Agricultural Systems. 69:151-164.

Jensen, M., (2002). Seed vigour testing for predicting field seedling emergence in Fagus sylvatica L. Denderobiology.47: 47–54.

Kaur, S. Gupta, A.K., Kaur, N., (2006). Effect of hydro and osmopriming of chickpea (Cicer arientinum L.) seeds on anzymes of sucrose and nitrogen metabolism in nodules. Plant Growth Regulation., 49: 177-182.

Khajeh-Hosseini, M., Powell, A.A. and Bingham, J., (2002). Comparison of the seed germination and early seedling growth of soybean in saline conditions. Seed Sci. Res., 12,165-172.

Kikuti, A.L.P. Guimaraes, R.M.Oliveira. J. (2002). Application of antioxidant on coffee seeds aiming at quality preservation. Ciência e Agrotecnologia, 4:pp 663-672.

McDonald, M.B. (2004).  Orthodox seed detroration and it is repair. pp. 273-304 In beanch – Arnold, R.L. and R.L. Sanchez.Handbook of seed physiology Food prodact press. Argantina.

Rashid, A., Harris, D., Hollington, P. and Ali, S., (2004). On farm seed priming reduces yield lossed of mungbean (Vigna radiate) associated with mungbean yellow mosaic virus in the north west Frontier province, Pakistan. 23: 119-1124.

Soltani, A. Galeshi, S. Zeinali, E. and N. Latifi. (2002). Germination seed reserve utilization and seedling growh of chickpea as affected by salinity and seed size. Seed Sci. & Technol., 30: 51-60.

Soltani, A., Zeinali, E., Galeshi, S. and N. Latifi. (2001). Genetic variation for interrelationships among seed vigor traits in wheat from the Caspean Sea Coast of Iran, Seed Sci. & Technol., 29: 653-669.