تبیین مدل سرزندگی دانشجویان با توجه به نقش محیط
محورهای موضوعی : معماری
1 - استادیار گروه معماری، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
کلید واژه: محیط طبیعی, محیط مصنوع, محیط آموزشی, سرزندگی, آموزش,
چکیده مقاله :
با توجه به اینکه محیط، بستر شکلگیری بسیاری از ویژگیهای رفتاری است. توجه و تدقیق در ویژگیهای محیطی فضاهای آموزشی در راستای ارتقاءء آموزش امری ضروری مینماید. لذا بر همین مبنا این پژوهش باهدف ارتقاء سرزندگی دانشجویان و پاسخ به سؤال چیستی و چگونگی عوامل تأثیرگذار در کیفیت سرزندگی محیط آموزشی، نخست این عوامل را با توجه به نظر صاحبنظران این حوزه و تحلیل اسناد و مدارک موجود بررسی و سپس از طریق پرسشنامه و مشاهدات میدانی به میزان تأثیرگذاری مؤلفههای سرزندگی در حوزههای کالبدی، اجتماعی، فرهنگی و زیستمحیطی در نمونه شهرک دانشگاهی امیرکبیر اراک با استفاده از روش کمّی معادلات ساختاری و نرمافزار لیزرل میپردازد؛ و درنتیجه با تبیین و تعیین مدل سرزندگی دانشجویان اقدامات ضروری در ارتقاء کیفیت سرزندگی را بر اساس اولویت و میزان تأثیرگذاری هر یک از مؤلفهها پیشنهاد میکند.
One of the main components in designing education setting is vitality and cheer, because the lack of vitality in this setting helps to increase abnormal behaviors. Access to such aspects, involves qualitative and quantitate improvement of environment. Environment is a bed for formation of many behavioral aspects. On the one hand, many feelings, habits, tastes, and even the manner of viewpoints and behaviors are affected by environment. On the other hand with the same reason, many of knowledgeable people, define environment as a university that each person according to his fields and talents can learn many things from it, and is affected by it.The importance of educational spaces and the observance of its principles and standards in the design of these centers lead to the creation of an environment commensurate with the psychological demands of the students and, as a result, the community. The root of every student's interest in learning in school and being in an educational environment is formed in a defined space, but also in an uneven environment with expectations of the individual, the sense of repulsion and lack of interest in learning can be formed too.Shaping and arrangement of classes, color, light, educational facilities, internal decorations, and etc., are effective in education quality and increasing the interest of students. Considering the essential role of education in the process of shaping the culture of society, it is necessary to pay attention to the importance of the process of education to create a favorable environment that would create enthusiasm and motivation for the student-learner learning process. Since humans interact with each other and their environmental resources, pattern of learners- centered can shape the extract of educational systems in today and next world. It is believed that new approaches involve movement, teamwork, dynamics, and vitality. Despite the importance and value of the environment and its impact on different aspects of behavior, it has rarely been addressed fundamentally. Although this area has long been the subject of attention by some of the architectural and psychological theorists.Although theories of the built environment often have a weak link with reality, and many in the intellectual perspectives, a general understanding of the complexities of life and the capabilities of the environment patterns are built to cater for human needs. Therefore, for this study, aimed to promote the vitality of students, and to answer the questions of what and how factors affect the quality of life in the educational environment, firstly these factors according to the opinion of experts in the field and analysis of existing documents were considered, secondly from thorough questionnaire and field observations, the effect of vitality components in the physical, social, cultural and environmental domains in the sample of "AmirKabir Arak University campus" was presented using the quantitative method of structural equations and Liserl software. As a result, by explaining the students' vitality model, it proposes the necessary measures to improve the quality of vitality based on the priority and extent of the impact of each of the components.
1. پاکزاد، جهانشاه. (1385). راهنمای طراحی فضاهای شهری در ایران.
تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
2. پامیر، سای. (1394). آفرینش مرکز شهری سرزنده اصول طراحی شهری و بازآفرینی. (مصطفی بهزادفر و امیر شکیبا منش، مترجمان)، تهران: دانشگاه علم و صنعت.
3. جایدری، ارغوان؛ و جعفری خواه، سرور. (۱۳۹۲). بررسی مؤلفههای کالبدی محیط های آموزشی و تأثیر آنها بر رفتار کاربران. اولین همایش ملی معماری و شهرسازی انسانگرا. آذر، (ص 45-58). قزوین: دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین.
4. جیکوبز، جین. (1392). مرگ و زندگی شهرهای بزرگ امریکایی، ترجمۀ حمیدرضا پارسی و آرزو افلاطونی، تهران: دانشگاه تهران، 1392.
5. چپمن، دیوید. (1391). آفرینش محلات و مکانها در محیط انسانساخت اثر، (شهرزاد فریادی، منوچهر طبیبیان، مترجمان). تهران: دانشگاه تهران.
6. پورجعفر، محمدرضا؛ و صادقی، علیرضا. (1387). اصول حاکم بر طراحی هدفمند محورهای دید شاخص شهری، هویت شهر، 2، 95-106.
7. خستو، مریم؛ و سعیدی رضوانی، نوید. (1389). عوامل مؤثر بر سرزندگی فضاهای شهری خلق یک فضای شهری سرزنده با تکیه بر مفهوم مرکز خرید پیاده، هویت شهر، 4، 63-74.
8. دادپور, سارا. (1389). معیارهای سرزندگی فضاهای شهری مطالعه موردی: بخشی از خیابان ولیعصر تهران. دومین کنفرانس برنامهریزی و مدیریت شهری. اسفند، (ص18-24). مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد.
9. سمیع آذر، علیرضا. (1376). پویایی و خلاقیت در ساماندهی فضاهای آموزشی. مدرسه نو، طراحی و معماری فضاهای آموزشی، تهران: سیمای دانش.
10. شالی امینی، وحید؛ و بهبودیان باجیگران، سعید. (1389). معیارهای دستیابی به سرزندگی پایدار در فضاهای عمومی شهرهای جدید با تکیه بر شاخصهای توسعه پایدار (مطالعه موردی شهر جدید گلبهار). نخستین همایش توسعه شهری پایدار. آذر، (ص51-59). تهران: قطب علمی توسعه شهری پایدار.
11. گلکار، کورش.(1386). مؤلفههای سازندۀ کیفیت در طراحی شهری، صفه، 3۲ ،3۸-65.
12. عظمتی، سعید؛ مظفر، فرهنگ؛ و حسینی، سیدباقر. (1393). تأثیر فضاهای توسعهپذیر محیطهای دانشگاهی بر پایداری اجتماعی و خلق سرزندگی. معماری و پایداری شهری،1، (23-31).
13. رهبری منش، کمال؛ و رحمتی زاده، علی. (1391). بررسی عوامل مؤثر کالبدی در محیطهای آموزشی جهت بهبود فرایند یادگیری کودکان. همایش منطقهای تازههای معماری. اسفند، (ص12-19). شوشتر: آموزشکده سما شوشتر.
14. لطف عطا، آیناز. (1387). تأثیر عوامل محیطی بر یادگیری و رفتار در محیطهای آموزشی (ابتدایی) در شهر، مدیریت شهری،21،73-90.
15. لینچ، کوین. (1390). سیمای شهر، ترجمۀ منوچهر مزینی، تهران: دانشگاه تهران.
16. لنگ، جان. (1388). آفرینش نظریۀ معماری؛ نقش علوم رفتاری در طراحی محیط، (علیرضا عینی فر، مترجم)، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
17. هزار جریبی، جعفر؛ وآستین فشان، پروانه. (1388). بررسی عوامل مؤثر بر نشاط اجتماعی با تأکید بر استان تهران. جامعه شناسی کاربردی، 33 ، 14-22.
18. Barker, R., & Gibson, J. (2001). Ecological Psychology in Context. psychology Press.
19. Dillon, M. (2001). Buildings and Betterment: Influences on the Design of State School Buildings 1900-1920”, International Education Journal, 2, 109-115.
20. Montgomery, J. (2005). Cultural Quarters as Mechanisms for Urban Regeneration. Part 1: Conceptualising Cultural Quarters, Planning, Practice & Research, 18(4), 293–306.
21. Landry, Ch., & Bianchini, F. (1995). The Creative City. Demos.London.
22.Landry, Ch. (2000). Uban Vitality: A New Source of Urban Competitiveness. Prince Claus Fund Journal Archive.Issue Urban Vitality—Urban Heroes, 38,56-82.
23. Lynch, K. (1981). A Theory of Good City Form. Unpublished master’s thesis, MIT University, Cambridge, MA.
24. Hospers, G. (2002). Jane Jacobs: Visionary of the Vital City. Planning Theory and Practice, 4, 207-212.
25. Hertzberger, H. (2008). Space and the Architect: Lessons in Architecture, 2010 Publishers, 145-150.