رتبه‌بندی شهرستان‌های استان مازندران بر اساس زیرساخت‌های گردشگری با روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره
محورهای موضوعی : مربوط به گردشگری
کلید واژه: رتبه‌بندی, استان مازندران, زیرساخت‌های گردشگری, تصمیم‌گیری چند معیاره,
چکیده مقاله :
امروزه گردشگری پایدار در بسیاری از کشورها، به منزله نمادی از هویت فرهنگی ویکی از بخش‌های مهم اقتصادی محسوب می‌گردد..سیاست‌گذاران توسعه در کشورهای جهان، گردشگری را روشی مطمئن با چشم انداز روشن برای توسعه پایدار معرفی کرده‌اند. ازجمله موانع توسعه پایدار گردشگری، در اکثر نواحی توزیع نامناسب و نابرابر زیرساخت‌های گردشگری است که موجب آسیب به نقاط پرجاذبه و محروم ماندن دیگر نواحی از مزایای گردشگری است. سطح‌بندی نواحی گردشگری معیاری برای تعیین مرکزیت و همچنـین تعیـین زیرساخت‌های موردنیاز و تعدیل نابرابری بین نواحی است. بر این اساس پژوهش حاضربا هدف ارزیابی و سطح بندی شهرستان‌های استان مازندران به لحاظ برخورداری از زیرساخت گردشگری انجام‌شده است. روش پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی با هدف کاربردی است. جامعه آماری کلیه شهرستان‌های استان مازندران تا سال 1393 می‌باشد. در این پژوهش، جهت رتبه‌بندی شهرستان‌ها، 10 شاخص مربوط به زیرساخت‌های گردشگری انتخاب گردیدند و با استفاده ازمدلANPضریب اهمیت هر یک از زیرساخت‌ها محاسبه شده و به وسیله تکنیک‌های تصمیم‌گیری چند معیاره TOPSIS،VICOR اقدام به رتبه‌بندی شهرستان‌ها ازلحاظ دسترسی به زیرساخت‌های گردشگری شد. درنهایت با استفاده از تکنیک ادغام میانگین رتبه‌ها کلیه شهرستان‌ها در قالب پنج طبقه، رتبه‌بندی گردیدند. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که با توجه به معیارهای درنظر گرفته شده برای سطح بندی شهرستان‌ها ، ،شهرستان‌های آمل، ساری، بابل به ترتیب درسطح یک تا سه از نظر دار ابودن زیرساخت‌های گردشگری قرار دارند و شهرستان‌های گلوگاه، میاندرود و سیمرغ جزء پایین‌ترین شهرستان‌ها از لحاظ برخورداری از زیرساخت گردشگری می‌باشند.
Sustainable tourism in many countries is a symbol of cultural identity and an important part of the economy. Policy-makers in developing countries have frequently introduced tourism as a way for sustainable development. In many areas the unequal distribution of tourism infrastructures harms tourist attraction and deprives the other areas of tourism benefits. Grading is a criterion for determining the center of tourist area, determining the required infrastructure, and finally mitigating the existing inequality between areas. Accordingly, this study aimed at evaluating and ranking the cities in Mazandaran province in terms of tourism infrastructure. The method of the research was cross- functional based on the purpose of the study. The population of all the cities of the province up to 2014 was selected. To rank the cities, 10 indicators were selected based on tourism infrastructure and then the importance of infrastructure was calculated using the coefficient ANP and multi-criteria decision making techniques using TOPSIS, VICOR. Finally, using the integration techniques, all cities were ranked based on five scales. The results indicated that based on the criteria for ranking the cities, Amol, Sari, Babol were the best ones respectively as far as tourism infrastructure is considered. The cities of Golvagah, Myandrud and Simorg , on the other hand, had the lowest level of tourism infrastructure.