در گذشته شهرها از نظر توجه به محدودیتهای اکولوژیک نمونههای خوبی از طراحی شهری انرژی کارا بودهاند. با نگاهی به شهرهای سنتی و مقایسه آنها با شهرسازی مدرن امروزی، شاهد پیامدهای نامطلوب زیست محیطی در مقیاس طراحی واحدهای ساختمانی و نیز ساختار فضایی شهرها میباشیم. لذا به چکیده کامل
در گذشته شهرها از نظر توجه به محدودیتهای اکولوژیک نمونههای خوبی از طراحی شهری انرژی کارا بودهاند. با نگاهی به شهرهای سنتی و مقایسه آنها با شهرسازی مدرن امروزی، شاهد پیامدهای نامطلوب زیست محیطی در مقیاس طراحی واحدهای ساختمانی و نیز ساختار فضایی شهرها میباشیم. لذا به نظر میرسد ضروریست ضمن شناسایی عوامل موثر در در طراحی شهرهای پایدار سنتی، با بهرهگیری از نرم افزارهای شبیهسازی بتوان پیش از اجرای طرح و یا در مرحله ارائه گزینههای پیشنهادی، به فرمهای بهینه در اجزا (ساختمانهای منفرد) و ترکیبهای شهری (بافتهای شهری) دست یافت. پژوهش پیش رو با ترکیب روشهای توصیفی – تحلیلی، مطالعات گونهشناختی، ترسیم و شبیهسازی مدلها، به دنبال تحلیل مصرف انرژی و آسایش حرارتی در گونههای مختلف فرم ساختمانی، بلوکهای شهری و ساختار فضایی شهر اصفهان در 4 دوره تاریخی میباشد. لذا با بهرهگیری از نرمافزارهای شبیهسازی انرژی (دیزاین بیلدر) و آسایش حرارتی(انوی- مت) و تحلیل چیدمان فضاییارتباط مابین متغیرهای مستقل (مشخصههای کالبدی و فضایی بافت شهری) و متغیرهای وابسته، میزان مصرف انرژی (جهت تامین گرمایش، سرمایش و روشنایی) و آسایش حرارتی، در هر یک از سناریوهای پیشنهادی، مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج، میتوان دستورالعمل طراحی اقلیمی بافتهای شهری را در قالب سه مولفه؛ نظام و الگوی قطعهبندی و تفکیک زمین شهری، شکل و مشخصات توده/فضا در بافتهای شهری و الگوی شبکه معابر بافت، تنظیم و عملیاتی ساخت. فرمهای غالب دوره قاجار به لحاظ عملکرد انرژی و نیز همسازی با اقلیم، فرمهای پایدارتری نسبت به سایر دورههای تاریخی میباشند. همچنین ساختارهای فضایی با بیشترین میزان همپیوندی و اتصال فضایی میتوانند درصد بالاتری از شرایط آسایش حرارتی را در فضاهای باز شهری ایجاد نمایند.
پرونده مقاله