ارزیابی و سنجش میزان رضایت مندی از مجتمع های مسکن مهر (منطقه پردیسان شهر مقدس قم)

محورهای موضوعی : برنامه ریزی شهری

پاکزاد آزادخانی ¹ (استادیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه باختر ایلام.)
مصطفی توکلی نغمه ² (کارشناسی ارشد آمایش سرزمین، دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران)
مهدی خداداد ³ (کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه گلستان)

تاریخ دریافت : 1396/12/12 تاریخ پذیرش : 1397/08/08 تاریخ انتشار : 1397/11/15

کلید واژه: مسکن مهر, رضایت‌مندی, محدوده پردیسان, شهر مقدس قم,

چکیده مقاله :

هدف اصلی این مقاله ارزیابی میزان رضایت‌مندی ساکنان از مجتمع‌های مسکن مهر پردیسان شهر قم می‌باشد. روش این پژوهش توصیفی _ تحلیلی و ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل مطالعات اسنادی و پیمایشی از طریق توزیع پرسشنامه و مصاحبه با ساکنان می‌باشد. جامعه‌آماری این پژوهش ساکنان مسکن مهر پردیسان و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 375 نفر برآورده شد. در بخش مقدار روایی پرسشنامه بر اساس آزمون آلفای کرونباخ مقدار 624/0 محاسبه گردیده است تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS20 انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده در زمینه شاخص‌های مسکن (گویه‌های ساخت و ساز‌، نور و روشنایی‌، مبلمان و طراحی‌، نما و منظر و...) امنیت‌، دسترسی‌، حمل و نقل‌، رضایت از سکونت‌، اقتصادی‌، اجتماعی‌، زیست‌محیطی رضایت-مندی در میان شهروندان مشاهده نشده و نتایج حاصل از تحلیل داده‌های جمع آوری شده مقادیر منفی بوده است.همچنین نتایج حاصل از تحلیل همبستگی نیز موید مقدار بالای آن میان متغیر‌های مسکن و سایر متغیر های امنیت و رضایت اجتماعی است. به‌گونه‌ای ارزیابی‌های به عمل آمده میان شاخص مسکن و نا امنی مقدار 154/0 - (هرچه وضعیت مسکن مطلوب باشد وضعیت ناامنی کاهش و بلعکس)و میان مولفه‌های مسکن و رضایت محله ای 354/0 (هرچه وضعیت مسکن بهتر باشد ، رضایت محله ای هم بیشتر است و بلعکس) می‌باشد. در انتهای این پژوهش نیز به منظور تعمیق دستاورد های پژوهش شاخص هال ین و تن مورد محاسبه قرار گرفته است که نتایج در اکثر شاخص‌ها منفی و حاکی از عدم رضایت شهروندان در شاخص های مختلف بوده است.

چکیده انگلیسی:

main objective of this paper is to assess the satisfaction of residents from the Mehr Pardisan housing complex in Qom. The method of this analytical-descriptive study and the data gathering tool include documentary and survey studies through distribution of questionnaires and interviews with residents. The population of this study was the residents of Mehr Pardisan and the sample size was 375 according to Cochran formula. In the section, the validity of the questionnaire was calculated based on Cronbach's alpha test of 0/624. Data analysis was performed using SPSS20 software. Based on the results obtained in the field of housing indices (construction materials, lighting and lighting, furniture and design, facade and landscape, etc.), security, access, transportation, satisfaction Residential, economic, social, environment-friendly satisfaction among citizens was not observed and the results of the analysis of collected data were negative values. Also, the results of the correlation analysis also confirmed the high value of the variable Housing and other variables of security and social satisfaction. The evaluations carried out between the housing index and insecurity (154/0) (the better the housing situation is, the state of insecurity is reduced and vice versa), and between the housing components and the neighborhood satisfaction is 354/0 (the situation Housing is better, more neighborhood satisfaction, and vice versa). At the end of this research, in order to deepen the results of the research, the Hallin and Ton Index have been calculated. The results in the majority of indicators were negative and showed dissatisfaction of citizens with different indicators.

منابع و مأخذ:

1. 
   
   1. اطهاری، کمال. (1384). فقر مسکن در ایران: فقر سیاست اجتماعی. فصلنامه رفاه اجتماعی، سال پنجم، شماره 18.
   
   
   2. اهری، زهرا. (1373). تجربیات سایر کشورها در زمینه تامین مسکن اجتماعی– جنبه‌های قابل بررسی در شرایط ایران. سمینار سیاستهای توسعه مسکن، تهران، وزارت مسکن و شهرسازی، صص137-150.
   
   
   3. پورمحمدی، محمد رضا. (1391). برنامه‌ریزی مسکن. انتشارات سمت، تهران
   
   
   4. پورمحمدی، محمدرضا و اسدی، احمد. (1393). ارزیابی پروژه‌های مسکن مهر شهر زنجان. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، سال چهاردهم، شماره 33، صص­171-192.
   
   
   5. پورمحمدی، محمدرضا. (1390). برنامه­ریزی کاربری اراضی شهری. انتشارات سمت، چاپ هفتم، تهران.
   
   
   6. حاجی‌پور، خلیل و عطایی، سینا. (1392). تعیین معیارهای برنامه‌ریزی اقشار کم درآمد و ارزیابی طرح‌های اجرایی مسکن مهر در شهرهای کوچک (مطالعه موردی: پنج شهر کوچک در استان خراسان شمالی). مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، سال پنجم، شماره نوزدهم، صص19-42.
   
   
   7. حجازی، سیدجعفر. (1391). ارزیابی وضعیت طرح مسکن مهر از دیدگاه ساکنان (مطالعه موردی: مسکن مهر شهر ماهشهر). فصلنامه توسعه اجتماعی (توسعه انسانی سابق)، دوره نُه، شماره دو، زمستان، صص 239-256.
   
   
   8. ذبیحی، حسین؛ فرح، حبیب و رهبریمنش، کمال. (1390). رابطه‌ی بین میزان رضایت از مجتمع‌های مسکونی و تأثیر مجتمع‌های مسکونی بر روابط انسان: مطالعه‌ی موردی چند مجتمع مسکونی در تهران. فصلنامه‌ی هویت شهر، سال پنجم، شماره‌ی هشتم، بهار و تابستان.
   
   
   9. رفیعیان، مجتبی؛ عسگری، علی و عسگریزاده، زهرا. (1388). سنجش میزان رضایتمندی سکونتی ساکنان محله‌ی نواب. فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی،دوره 41، شماره‌ی 67، بهار، صص 53-68.
   
   
   10. سعیدی رضوانی، نوید و کاظمی، داود. (1390). بازشناسی چارچوب توسعه درون زا در تناسب با نقد سیاست‌های جاری توسعه مسکن (مسکن مهر) نمونه موردی: شهر نطنز. پژوهش‌های جغرافیای انسانی،دوره 43، شماره 75، صص 113-132.
   
   
   11. شکرگذار، اصغر، سجودی، مریم، محمدزاده، ربابه، شعبانپور، احد و نظری، فرهاد. (1395). سنجش میزان رضایتمندی ساکنان مسکن مهر (مطالعه‌ی موردی: مسکن مهر شهر رشت). فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی، شماره 17، بهار، صص 90-79.
   
   
   12. شهرداری قم، منطقه هشت .(1396).
   
   
   13. صفایی‌پور، مسعود و زادولی خواجه، شاهرخ. (1396). ­سنجش میزان رضایتمندی از پروژه‌های مسکن مهر موردشناسی: مسکن مهر شهر جدید سهند تبریز. فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری- منطقه‌ای، شماره 23، تابستان، صص 149-164.
   
   
   14. صومعلو، ابوالفضل .(1389). مسکن مهر چرخش ساختاری در سیاست گذاری‌های مسکن و دستاوردهای آن تهران. فصلنامه علمی اقتصاد مسکن، وزارت مسکن و شهرسازی–  معاونت امور مسکن و ساختمان، شماره 47 و 48.
   
   
   15. عزیزی، محمد مهدی. (1383). جایگاه شاخص‌های مسکن در فرآیند برنامه ریزی مسکن. نشریه هنرهای زیبا، شماره 17، صص 31-42.
   
   
   16. مجدوب. (1388). برنامه‌ریزی مسکن مهر در شهرهای جدید. مجله آبادی، سال نوزدهم، شماره 65، صص 158-162.
   
   
   17. مرکز آمار ایران، سالنامه آماری. (1395).
   
   
   18. ملکی، سعید؛ حسینی، سیدرضا، ویسی، الهام و مختاری، صادق. (1394). سنجش رضایت‌مندی شهروندان از کیفیت سکونتی طرح مسکن مهر مطالعه موردی: شیرین شهر اهواز. فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، دوره شش، شماره 23، زمستان، صص 155-168.
   
   
   19. Abdul Mohit M, Azim. M., (2012). Assessment of Residential Satisfaction with Public Housing in Hulhumale’, Maldives, Procedia - Social and Behavioral Sciences 50.
   
   
   20. Amerigo, M., Aragones, J., (1997). a theoretical and methodological approach to the study of residential satisfaction. Journal of Environmental Psychology, Volume 17, Issue 1, March1997, Pages 47-57.
   
   
   21. C, Warnock, Veronica, E. Warnock Francis., (2010). Markets and Housing Finance, Journal of Housing Economics 17, pp.239–251.
   
   
   22.  Das, D., (2008). Urban Quality of Life: A case study of Guwahati, Social Incicators Research, 88.
   
   
   23. Ge, Jian, Kazunori, H., (2006). Research on residential lifestyles in Japanese cities from the viewpoints of residential preference, residential choice and residential satisfaction. Landscape and Urban Planning, Volume 78, Issue 3, 9 November 2006, Pages 165-178.
   
   
   Teck-Hong. T., (2012). Housing satisfaction in medium- and high-cost housing: The case of Greater Kuala Lumpur, Malaysia, Habitat International 36.