اعتباریابی آزمون های پرش جفت جانبی و RAST و ارتباط آن ها با شاخص توده بدنی در بانوان غیر ورزشکار
محورهای موضوعی : فیزیولوژی ورزش و علم تمریننازنين عبداله زاده 1 , سعید صداقتی 2
1 - دكتري فيزيولوژي ورزشی، گروه تربيت بدني، پرديس زينبيه، دانشگاه فرهنگيان، پيشوا، ایران.
2 - استاديار مديريت ورزشی، گروه تربيت بدني، دانشكده فني و حرفه اي دختران دكتر شريعتي تهران، دانشگاه فني و حرفه اي، تهران، ایران.
کلید واژه: آزمون پرش جفت جانبی, آزمون RAST, شاخص توده بدنی, دانشجویان زن غیر ورزشکار,
چکیده مقاله :
هدف تحقیق، اعتباریابی آزمون پرش جفت جانبی با آزمون RAST و ارتباط آن با BMI دانشجویان زن غیر ورزشکار بود. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ استراتژی نیمه تجربی است که به روش میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه‌ی دانشجویان زن غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر بود. نمونه‌ی آماری شامل 30 نفر از دانشجویان مذکور بود که به صورت تصادفی ساده از بین دانشجویان زن غیر ورزشکار (دانشجویانی که در کلاس‌های تربیت بدنی عمومی حضور داشتند و هیچگونه سابقه ورزشی نداشتند) انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده‌ها از آزمون‌های توان بی هوازی RAST و پرش جفت جانبی و همچنین BMI استفاده شد. از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف جهت تعیین طبیعی بودن توزیع داده‌ها و آزمون ضریب همبستگی پیرسون جهت تعیین ارتباط بین متغیرها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین حداقل، حداکثر و میانگین توان آزمون پرش جفت جانبی با آزمون RAST در دانشجویان زن غیر ورزشکار رابطه معنی‌دار آماری وجود دارد اما بین شاخص خستگی دو آزمون رابطه معنی داری وجود ندارد. بین حداقل، حداکثر و میانگین توان آزمون پرش جفت جانبی با BMI دانشجویان زن غیر ورزشکار رابطه معکوس و معنی‌دار آماری وجود دارد. بین شاخص خستگی آزمون پرش جفت جانبی با BMI دانشجویان زن غیر ورزشکار رابطه مستقیم و معنی‌دار آماری وجود دارد. بین حداقل، حداکثر و میانگین توان آزمون RAST با BMI دانشجویان زن غیر ورزشکار رابطه معکوس و معنی‌دار آماری وجود دارد. بین شاخص خستگی آزمون RAST با BMI دانشجویان زن غیر ورزشکار رابطه مستقیم و معنی‌دار آماری وجود دارد (05/0 =α).
The main goal of this research is to validate the lateral pair jump test with the RAST test and its relationship with BMI of non-athlete female students. The type of this research is practical in terms of purpose and semi-experimental in strategy, and it was carried out by field method. The population of this research includes all non-athletic female students of Islamic Azad University, Islamshahr Branch, and the statistical sample includes 30 of the aforementioned students. which were selected randomly from non-athlete female students (students who attended general physical education classes and did not have any sports history). To collect data from the RAST anaerobic power tests and lateral pair jump as well as BMI Students have been used. The Kolmogorov-Smirnov test was used to determine the normality of the data distribution and the Pearson correlation coefficient test was used to determine the relationship between the variables. The results showed that there is a statistically significant relationship between the minimum, maximum and average power of the lateral pair jump test with the RAST test in non-athlete female students, but there is no significant relationship between the fatigue index of the two tests. There is an inverse and statistically significant relationship between the minimum, maximum and average power of the lateral pair jump test with the BMI of non-athletic female students, and there is a direct and statistically significant relationship between the fatigue index of the lateral pair jump test and the BMI of non-athletic female students. There is an inverse and statistically significant relationship between the minimum, maximum and average power of the RAST test and the BMI of non-athletic female students, and there is a direct and statistically significant relationship between the fatigue index of the RAST test and the BMI of non-athletic female students (α = 0.05).
[1]. Adibpour N, Hojatolah N.B, Behpour N. (2012). Comparison of the effect of plyometric and weight training programs on vertical jumps in female basketball players, World Journal of Sport Sciences, 7(2), 99-104.
[2]. Gharakhanlou R, Farzad B, Agha-Alinejad H, Steffen LM, Bayati M. (2012). Anthropometric measures as predictors of cardiovascular disease risk factors in the urban population of Iran. Arq Bras Cardiol. 98: 126-35.
[3]. Karbasi, Sadegh. (1993). The effect of plyometric exercises on the level of agility, strength and flexibility of male badminton players aged 17-19, master's thesis, Gilan University, 2018.
[4]. Kavehi, Abuzar, Karakhanlou, Reza, Rajabi, Hamid, Abdali, Hamtiyar. (2011). The effect of plyometric training on some neurological and functional adaptations of young soccer players, Olympic Quarterly, 20th year, number 3, serial 59, pages 31-44.
[5]. Gaini Abbas Ali, Erazi Hamid, Esmaili Javad (2007). Comparison of two weight training methods, pyramid and Oxford, on increasing the strength of the pectoral muscles of beginner athletes, Harekat, No. 35, pp. 129-141.
[6]. Gaini, Abbas Ali, Rajabi, Hamid. (2004). physical readiness. Samt Publications, Tehran, second edition.
[7]. Tofighi, Asghar, Javad Toloui, Asghar. (2010). Comparison of the effect of two methods of whole body vibration (vibration) and plyometric training programs on the vertical jump of young male volleyball players, Journal of Sport and Biokinetic Sciences, Volume 3, Number 5, 16-24.
[8]. Kalvandi, Fardin, Tofighi, Asghar, Mohammadzadeh Salamat, Khalid. (2018). The effect of elastic, plyometric and resistance exercises on the anaerobic performance of elite volleyball players in Kurdistan province, Journal of Sports Physiology, number 12, page 26-13.
[9]. Hadi (2011). Investigating the effect of six weeks of strength training and plyometrics on the balance of male athletes, master's thesis.
[10]. Nabizadeh M, Bararpour E, Chaleh Chaleh M, Najafnia Y. (2013). Comparison of three deep jump plyometric trainings on vertical jump in basketball players. International Research Journal of Applied and Basic Sciences, Vol 4 (12), 3798-3801.
[11]. Najafnia, Y, Chaleh Chaleh, M, Brarpour, E, Motamedi, P, Ramezanpour, F. (2013). Comparison of two methods of supplementation creatine and creatine-glutamine on the physiological and anthropometric characteristics of the elite wrestlers, International Journal of Sport Studies, Vol 3 (5), pp 549-554.
[12]. Perez Gomez, J.P.G.J. (2018). Effect of weight lifting training combined with plyometric exercises on physical fitness, body composition and knee extension velocity during kicking in football, Applied Physiology, Nutrition and Metabolism, 33 (3), 501-510.
[13]. Salehi Golsfidi, Abedin (2006). Investigating the effect of two types of selected plyometric training programs on the reaction speed and agility of male students aged 21-25 years, Faculty of Physical Education, Master's Thesis of Physical Education, University of Tehran.
[14]. Thomas K, French D, Hayes P.R. (2009). The effect of two plyometric training techniques on muscular power and agility in youth soccer players. Journal of Strength and Conditioning Research, 23 (1), 332-5.