تحلیل و ارزیابی کارایی شرکتهای توزیع برق ایران درسال 1384
محورهای موضوعی : اقتصاد مالی
اباهیم عباسی
1
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی)
شمین ابراهیم
2
(کارشناس ارشد اقتصاد انرژی)
کلید واژه: کارایی, تحلیل پوششی داده ها, بازده ثابت به مقیاس, شرکت توزیع, نیروگاه,
چکیده مقاله :
در دهه های اخیر مدلهای اندازه گیری کارایی دستخوش تحولات زیادی شده است.در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده ها(DEA)به سنجش کارایی در شرکتهای توزیع برق ایران پرداخته ایم. به اعتقاد فارل،مساله اندازه گیری کارایی اقتصادی در یک صنعت از دو جهت مهم ایت:یکی از بعد آزمون نظریه های اقتصادی و دیگری به منظور سیاستگذاری اقتصادی.برای این منظور تعیین معیارهای واقعی کارایی اهمیت بسیاری دارند.با توجه به ساختار فعلی برق ایران که دارای ساختاری دولتی بوده و کنترل کمی بر خروجی های شرکت توزیع برق وجود دارد،استفاده از مدل ورودی گرای تحلیل فراگیر داده ها مناسبتر است.یافته های این پژوهش نشان میدهد در سال 1384 با فرض بازدهی ثابت به مقیاسریا،شرکتهای توزیع برق استان اردبیل،غرب استان تهران،شمال غرب استان تهران و مرکز استان تهران به عنوان کاراترین شرکتها و شرکتهای توزیع برق استانهای خوزستان،هرمزگان،بوشهر،کهگیلویه و بویر احمد کمترین سطح کارایی را داشته اند.
The efficiency and productivity measuring models have changed a lot in past decade, and strong body of theories and software's have been developed. In this article, first we review microeconomic theories about efficiency and then explain two major efficiency measuring models include data envelopment analysis (DEA) and SFA.Recent arguments about efficiency criteria start with studies of Coopman and Farrell in 1951. He argues that the issue of economic efficiency measuring in an industry is important from two aspects: one, economy theories and two, for purpose of economic policy making. Economic planning applications in particular industries, have a significant effect on expecting more outcomes without allocating more incomes and resources (efficiency definition).