مقایسۀ ناسیونالیسم در اشعار ملی عارف قزوینی (شاعر ملی ایران) و ابراهیم طوقان (شاعر ملی فلسطین)

محورهای موضوعی : شعر

مهدی ممتحن ¹ , فروغ الهی ²

1 - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت
2 - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زابل

تاریخ دریافت : 1391/07/07 تاریخ پذیرش : 1391/07/07 تاریخ انتشار : 1388/05/10

کلید واژه:

چکیده مقاله :

ناسیونالیسم یا ملی‌گرایی، یکی از ویژگی های بارز ادبیات مقاومت بوده که توانسته است جایگاه ویژه ای را در سروده های شاعرانی که در این عرصه فعالیت کرده اند، به خود اختصاص دهد.اما در این میان، شاعرانی وجود دارند که به شدّت تحت تأثیر این ویژگی قرار گرفته اند، به زوری که به شاعر ملی ملقب شده اند. در ایران، عارف قزوینی و در فلسطین، ابراهیم طوقان، دو شاعر بزرگ در این زمینه بوده اند که توانسته اند این عنوان را کسب کنند.آنچه مشخص است، این است که این دو شاعر متأثر از ادبیات مقاومت اند، ادبیاتی که در ایران و فلسطین وجوه اشتراک زیادی با یکدیگر دارند، چرا که این دو کشور در طول تاریخ مبارزاتی خود همواره در برابر استبداد داخلی و خارجی ایستادگی کرده اند. لذا ادبیات مقاومت، زمینه‌ساز ظهور شباهت هایی در گرایش های ناسیونالیستی و ابزار بیان و معانی و مضامین موجود در اشعار این دو شاعر شده که در تحقیق حاضر بررسی شده است.

چکیده انگلیسی:

Nationalism has been a prominent feature of Resistance Literature and has gained important status in the poetry of poets working in this regard.There are poets who were so hardly influenced by nationalism that were known as national or nationalistic poets. Among these poets Aref Qazvini from Iran and Ibrahim Touqan from Palestine could be pointed out. Both these poets were influenced by resistance literature the type of literature which is very similar in Iran and Palestine. These two countries have resisted the oppression from inside and outside and thus there are similarities their nationalistic tendencies in the themes and meanings of their literature.