نقد دو قصیده از شاعران پارسی زبان وتازی ـ فرّخی سیستانی و متنبّی در حوزة ادبیات تطبیقی
محورهای موضوعی : شعر
1 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد مشهد
کلید واژه:
چکیده مقاله :
پویایی اندیشه و تخیل آدمی را حدّ و مرزی نیست، و مروارید اندیشه وقتی ستوده و زیبنده می‌نماید که از تنگنای صدف زمان و مکان بیرون خزد و گرد و غبار تیرة روزگار دامنش را نیالاید. راز موفقیت و کامیابی آ ثار ادبی جهانی را نیز در همین خصوصیت باید جستجو کرد. نقد و مقایسة آثار ادبی با توجه به معیارهای منطقی و علمی ارزیابی آنها به‌دور از غرض‌ورزی و رسیدن به نتیجه‌ای مفید و قابل پذیرش، کاری است ارزشمند. در این جایگاه نگارنده بر آن است در حدوسع و مجال، دیدگاه متنبی و فرخی سیستانی را ـ البته با توجه به دو قصیده ـ که هر کدام در تاریخ ابیات دو زبان جایگاه والایی دارند و اشتراکات و اختلافاتی در زمینه‌های مختلف در آنها هست، مقایسه کند و به جلوه‌های ذوقی، هنری، موضوعی و محتوایی آنها اشاراتی داشته باشد.
Dynamicity and creativity of the imagination of mankind is unlimited. The pearl of imagination becomes most beautiful when it finds its way out of the clams of time and space. The secret to the success of the worldly known works of literature is the same. Criticizing and comparison of literary works based on scientific and standard criteria for reaching at unbiased results is a valuable activity. The present article attempts to compare the viewpoints of two poets FarrokhiSisitani&Mutenabbi through two of their odes.