نگاهی تطبیقی به شعر معاصر ایران و عرب
محورهای موضوعی : شعرکلید واژه:
چکیده مقاله :
آنچه که باعث شده است شعر معاصر عرب، بیش از شعر معاصر ایران در جهان دارای مخاطب باشد را می توان در چند مورد خلاصه کرد: مهم ترین عامل که ممکن است در ژرف ساخت شعر همه شاعران معاصر عرب باشد، تراژدی فلسطین است. شاعران معاصر عرب با درک درستی از مسئله فلسطین توانستند مفهوم دقیق مبارزه با امپریالیسم سرمایه داری را درک کنند و معادلات استعمار گرانه را در طرح نظام های مختلف دریابند. روشنفکران عرب درحقیقت وجود اسرائیل را در دل خاورمیانه ثروتمند و نفت خیز عرب، صرفا حکومتی مذهبی که برمبنای پنداری دینی و دوهزارساله بنا شده است نمی دانند، بلکه دولت صهیونیسم را پارسنگ متعادل کننده امپریالیسم سرمایه داری در منطقه تلقی می کنند. نکته دوم، وجود مترجمان زبردستی است که به خوبی می توانند شعر عرب را به زبان های غربی برگردانند بی انکه از جوهر شعری ان کم شود، درحالی که متاسفانه شعر معاصر ایران از نعمت چنین مترجمانی بی بهره است. همچنین شعر معاصر ایران، شعری سیاسی نیست، بلکه بیشتر سیاست زده است. و محتوای اکثر انها را، شعارهای سیاسی تشکیل می دهد و نه بینش سیاسی و اجتماعی.
We can briefly mention the causes of numerous Arab's contemporary poetry's addressees rather than Iran's contemporary ones in the world.The most important factor which may exist in all Arab's contemporary poetry is the Palestine's tragedy. Arab's poets have a right understanding of Palestine, so they can understand the exact meaning of capitalism imperialism strife and their colonialism equations. Arab's intelligentsias don't identify Israel as a religious government, but as a balance for capitalism imperialism in the region. The other factor is the existence of professional translators who can translate Arabic poetry into western languages without changing the main idea, while Iran is interest-free of these translators. Iran's contemporary poetry is not political but the content of most of them is political.