یک قصه؛ چهار روایت (حسن و دل، دستور عشّاق، سب رس، پر بوده چند رودی)
محورهای موضوعی : شعر
ابوا لقاسم رادفر
1
(عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی _ واحد جیرفت)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
در زمینه ادبیات تطبیقی اثار فراوانی وجود دارد که همیشه توجه فقادان ادبی و صاحب نظران حوزه ادبیات تطبیقی را به خود جلب کرده است. که از آن میان می توان به چهار اثر معروف حسن و دل و دستور عشّاق از سیبک نیشابوری. سب رس اثر وجهی و پر بوده چندرودی از کر شن مشر اشاره کرد. بررسی این آثار حاکی از وجود شباهت های زیاد در میان آنها است. همچنین شواهد و قراین نشان می دهد که سه اثر اول (حن و دل. دستور عشاق و سب رس) تحت تأثیر کتاب پر بوده چند رودی کرشن مشر که به زبان سانسکریت بوده است، قرار گرفته اند.
There are a numerous works in the field of comparative literature which have always drawn the attention of literary reviewers and scholars of comparative literature. Among such literary works, four famous books: Hosn-o del and Dastour-e Oshshaq by Sibak Nishapouri, Sab ras by Vajhi, and Parboudh Chandroudi by Krishna Misra are remarkable.The examination of these works shows a great deal of similarities among them. Furthermore, the evidence and testimonies indicate that the first three works (Hosn-o del, Dastour-e Oshsuhaq, and Sab ras) were influenced by Krishna Misra's Parboudh Chandroudi which was compiled in Sanskrit. Attempts have been made in present article to make some brief comparisons between four traditions of same tale in Sanskrit, Urdu, and Persian literatures, and to, demonstrate how the latter works took influence of the authentic Sanskrit drama, namely Parboudh Chandroudi.