بررسی تکثیر و پرورش میگو در ایران با تأکید بر حاشیه خلیج فارس و دریای عمان
محورهای موضوعی : علوم تکثیر و آبزی پروری
1 - استادیارگروه شیلات، واحد جویبار، دانشگاه آزاد اسلامی، جویبار، ایران
2 - کارشناس ارشد گروه شیلات، واحد جویبار، دانشگاه آزاد اسلامی، جویبار، ایران
کلید واژه: توسعه, خلیج فارس, دریای عمان, میگو, تکثیر و پرورش,
چکیده مقاله :
این مطالب پیش زمینه ای کوتاه در مورد مباحث تکثیر در خلیج فارس و دریای عمان می باشد. در آب های خلیج فارس و دریای عمان 18 گونه میگو شناسایی شده است. مهمترین گونه اقتصادی از نظر صید و صیادی، میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) می باشد که در بیشتر زیستگاه های خلیج فارس و دریای عمان یافت می شود، اما بیشترین پراکنش و صید آن در آبهای استان بوشهر می باشد. میگوی موزی(Penaeus (indicus که از نظر تجاری در رده دوم قرار دارد و بیشتر در آبهای استان هرمزگان صید می گردد. سایر گونه ها مثل میگوی سفید هندی (Penaeus indicus) و میگوی ببری سیاه (Penaeus monodon) علی رغم داشتن جثه درشت، به دلیل فراوانی اندک و محدودیت زیستگاه، مورد بهره برداری اقتصادی قرار نمی گیرند. تحقیقات مقدماتی تکثیر و پرورش میگو در ایران از سال 1363 شمسی (1984 میلادی) توسط مؤسسه تحقیقات شیلات ایران در پژوهشکده میگوی کشور مستقر در بوشهر انجام گردید. دستاوردهای این فعالیت های تحقیقاتی منجر به معرفی سه گونه مهم و تجاری میگوی ببری سبز، سفید هندی و وانامی به صنعت آبزی پروری کشور گردید. هکتار در شرق استان مازندران و سواحل استان گلستان شناسایی شده است. احداث 36 واحد مرکز تکثیر،6 واحد کارخانه تولید خوراک میگو و 30 واحد کارخانه عمل آوری بخشی از زیر ساخت های مورد نیاز صنعت تکثیر و پرورش میگو است که در این سال ها بوجود آمده است. میزان تولید میگوی پرورشی در کشور از 54 تن در سال 1373 به 250.5 تن در سال 1386رسیده است. حداکثر میزان تولید میگوی پرورشی در کشور در اوج فعالیت صنعت پرورش میگو در سال 1383 به 8930 تن رسیده که استان بوشهر با 5600 تن (63%)کل کشور در این امر پیشرو بوده است. توجه به تنوع گونه ای میگو با دید منطقه ای، تکثیر و پرورش گونه های با توان تولید بالا و مقاوم در برابر شرایط متنوع اکولوژیکی، مقاوم در برابر بیماری، سریع الرشد و افزایش تولید در واحد سطح از راهکارهای دستیابی به اهداف کیفی و کمی شیلات ایران در برنامه های توسعه ی کشور است.
Regarding these brief backgrounds on copyright issues in the Persian Gulf and Oman Sea Waters, 18 species have been identified. Economically important species of fish and fishing, green tiger shrimp (penaeus semisul catus) in the Persian Gulf and Oman Sea which are found in most habitats, but most of its distribution and fisheries ae in the waters of Bushehr. Banana shrimp (Penaeus indicus) is the second and most commercially caught in the waters of the province. Others such as Indian white shrimp (Penaeus indicus) and black tiger shrimp (Penaeus monodon), despite having a large body, due to the low abundance and habitat limitations, cannot be economically exploited. Preliminary investigation of proliferation and shrimp in the calendar year 1363 (1984 AD) by the Fisheries Research Institute of Iran's Bushehr was shrimp investigation center belonging to the country. Achievements of this research work introduced three important commercial species of green tiger shrimp, white Hindi and Vanamy the aquaculture industry in the country. Production of shrimp in the country from , 54 tons in 1373(1994AD) to 250.5 tons in 1386(2007AD), was over. Maximum production of shrimp in the country was in 1383(2004) to 8930 tones of the province, with 5,600 tons ( 63%). Given the diversity of shrimp with a regional vision, reproduction and breeding species can be produced by a variety of conditions with power production of maximum -resistant, disease resistant.
_||_