تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک مانان الیگو ساکارید و بتا 1- 3 گلوکان بر شاخص‌های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه ماهی سفید ((Rutilus frisii Kutum

محورهای موضوعی : علوم تکثیر و آبزی پروری

رضا اکرمی ¹ (آزادشهر)
یارمحمد ملاح ² (آزادشهر)
حسین چیت ساز ³ (آزادشهر)

تاریخ دریافت : 1396/02/12 تاریخ پذیرش : 1396/02/12 تاریخ انتشار : 1396/02/12

کلید واژه:

چکیده مقاله :

تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک مانان الیگوساکارید و بتا 1- 3 گلوکان بر شاخص‌های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه ماهی سفید به مدت 45 روز انجام گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کاملاٌ تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد) ، 5/0 و 1 گرم پربیوتیک به ازای هر کیلوگرم جیره به ازای هر کیلوگرم جیره تجاری (حاوی 35٪ پروتئین و 12٪ چربی) در قالب سه تیمار با 3 تکرار طراحی شد. آزمایش درون تشت‌های پلاستیکی 40 لیتری انجام گرفت. تعداد 20 عدد بچه ماهی سفید با میانگین وزنی3/13±7/646 میلی‌گرم ذخیره سازی و تغذیه شدند. با توجه به نتایج بدست آمده تفاوت معنی‌داری در شاخص ضریب تبدیل غذایی، درصد غذای خورده شده روزانه، نسبت کارایی پروتئین، افزایش بیومس، کارایی غذا، نسبت کارایی چربی، ارزش تولید چربی، چربی بدست آمده، نرخ بازماندگی و شاخص قیمت در بین تیمارها وجود داشت (05/0P

چکیده انگلیسی:

Effect of dietary mannan oligosaccharide and β-1,3 glucan on growth , survival and body composition of Kutum fry were investigated for 45 days. Basal diet were supplemented with (control), 0.5 and 1.0 g prebiotic per kg commercial diet (containing 35% protein and 12% lipid) in a totally randomized design trial in triplicate groups. The experiment carried out in 40 liters plastic tanks. 20 juveniles Kutum with initially average weight 646.7± 13.3 mg were stocked in tanks and fed up a day. The fish fed diet without prebiotic had better performance than other experimental diets and showed significant differences in feed conversation ratio, feed intake, protein efficiency ratio, body mass gain, feed efficiency, lipoid efficiency ratio, lipid product value,lipid gain, survival rate and price index (P