بررسی اثر روغن دانه کرچک در درمان زخم معده ی ناشی از اسید استیک در موش صحرایی نر
محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوریمهریه آذرشب 1 , غلامحسن واعظی 2 , مهدی رهنما 3
1 - گروه زیست شناسی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران
2 - گروه زیست شناسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - گروه زیست شناسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
کلید واژه: موش صحرایی, زخم معده, روغن دانه کرچک,
چکیده مقاله :
زخم معده یا گاستریت بیماری خوش خیم در دستگاه گوارش می‌باشد که با زخم کوچک در آستر مخاط داخلی معده بوجود می آید. یکی از راه های درمان بیماری زخم معده استفاده از گیاهان دارویی است. از جمله گیاهان دارویی موثر در درمان زخم معده دانه کرچک است. روغن دانه کرچک خاصیت ضدباکتریایی، ضدویروسی و ضدقارچی دارد و نیز دارای روغن ریسین، آنتی اکسیدان، تانن و ویتامین A، C وE می باشد که باعث کاهش تورم و التهاب زخم و بهبود آن می شود. موش ها با یک رژیم آزمایشگاهی استاندارد تغذیه شدند. قبل از جراحی، برای 48 ساعت از غذا محروم و 2 ساعت قبل از جراحی آب آنها نیز قطع شد. موش ها باتزریق محلول اسید استیک به ناحیه ی تنه معده قسمتی که فاقد رگ باشد، مبتلا به زخم معده شدند. یک روز پس از ایجاد زخم در معده، روغن با دوزهای مختلف از طریق گاواژ به موش ها داده شد. موش ها را در روزهای 4، 7 ،10 و 14 پس از ایجاد زخم کشته و معده آنها خارج گردید و ابعاد زخم برحسب میلی مترمربع محاسبه گردید. همچنین جهت مطالعات بافت شناسی، نمونه ها پس از ایجاد برش و تهیه لام با هموتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند و مورد مطالعه میکروسکوپی قرارگرفتند. نتایج نشان داد که درصد بهبود زخم درروغن دانه کرچک در هر سه دوز (50، 100 و200 میلی گرم بر کیلوگرم) در روزهای چهارم و چهاردهم افزایش معناداری نسبت به گروه های شم و کنترل دارند. روغن دانه کرچک اثر ترمیمی بیشتری بر زخم معده ناشی از اسیداستیک دارد.
Gastric ulcer is a benign disease in the digestion system caused by a small ulcer in the mucus layer of stomach. One of the ways to cure ulcer is using medicinal herbs. The medicinal herb, helpful in curing the gastric, is Ricinus communis. Its oil is antibacterial, antivirus and antifungal. It contains ricin oil, antioxidant, tanen and vitamin A, E and C that reduces inflammation of the ulcer. In this investigation, 60 male rats weighing 240-280 gr were provided. They were divided into 8 groups randomly, each including 12 rats. Control, sham and experiment group 1, 2, 3 with 50, 100, 200 mg/kg for Ricinus rats were not fed 48 h, 2h given water before surgery. Gastric was caused by injecting acetic acid to where there were no vessels. One day after causing the gastric, oil was given to the rats through gavage tube with different doses. The rats were killed in the day 4, 7, 10 and 14, and their stomachs were extracted and the dimensions of ulcer calculated based on millimeter square. After cutting samples and providing Lam with hematoxylin and eosin stain the percentage of recovery in oil of Ricinus in three doses (50, 100, 200 mg/kg) in the day 4, 7, 10 and 14 had a meaningful increase in comparison with Sham and control group (P<0.05).
. خزاعی،م.، یادگاری، م.، قربانی، ر.، 1385. بررسی اثر حفاظتی عصاره ی هیدروالکلی گیاه غازیاقی بر زخم معده ناشی از آسپرین در موش صحرایی. مجله دانشگاه علوم پزشکی کردستان، دوره یازدهم، شماره 1، صفحات 25-16.
2. دوست محمدی، م.، 1390. بررسی اثرات ضد میکروبی عصارههای پنیرک و نانوذرات نقره بر روی استافیلوکوکوس اورئوس، انتروکوکوس فکالیس سودوموناس آئروژینوزا و سالمونلا تیفی موریوم در شرایط آزمایشگاهی و مدل حیوانی. پایاننامه کارشناسی ارشد میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان.
3. سکوتی، ا.، رهنما، م.، 1390. اثر باکتری لاکتوباسیلوس کازئی بر ترمیم زخم معده ناشی از اسید استیک در موش صحرایی نر نژاد ویستار. پایاننامه کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد زنجان.
4. منجمی، ع.، 1392. بیماریهای دستگاه گوارش. چاپ چهارم، آزادمهر، 252 صفحه.
5. موسوی، ف.، رهنما، م.، 1390. بررسی اثر لاکتوباسیلوس پنتوسوس بومی ایران بر ترمیم زخمهای معده در موش صحرایی نر. پایاننامه کارشناسی ارشد میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، 58 صفحه.
6. Amani S.A., EI-Meligy R.M., Soliman G.A., 2013. Natural products in treatment of ulcerative colitis and peptic ulcer. Journal of Saudi Chemical Society, 17(1): 101-124.
7. Cseke L.J., Kirakosyan A., Kaufman P.B., Warber S.L., Duke J.A., Brielmann HL., 2006. Natural products from plants. 2nd Edition, CRC Press Book.
8. Elisabetsky E., Castilhos Z.C., 1990. Plants used as analgesics by Amazonian caboclos as a basis for selecting plants for investigation. International Journal of Crude Drug Research, 28(4): 309-320.
9. Hui-Lian W., Dong-Fang Z., Zhao-Feng L., 2003. In vitro study on the genotoxicity of dicholoromethane extract of valerian (DEV) in human endothelial ECV304 cells and the effect of vitamin E and C attenuating the DEV-induced DNA damages. Toxicology and Applied Pharmacology, 188(1): 36-41.
10. Lord J.M., Roberts L.M., Robertus J.D., 1994. Ricin: structure, mode of action, and some current applications. FASEB Journal, 8(2): 201-208.
11. Medline Plus., 2014. Peptic ulcer. National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases (NIDDK), National Institutes of Health.
12. Oharmanil P., Kuchibbolta V.K., Srivasaus M., Sharmas P.G., 2004. Evaluation of anti ulcerogenic and ulcer healing properties of Ocimum sanctum line. Journal of Ethnopharmacology, 93(2-1): 197-206.
13. Parsons K.K., Maeda N., Yamauchi M,Banes A.J., Koller B.H., 2005. Ascorbic acid-independent synthesis of collagen in mice. American Journal of Physiology and Endocrinology and Metabolism, 290:1131-1139.
14. Ramakrishnan K., Robert C., Salinas MD., 2007. Peptic ulcer disease.Oklahoma Health Sciences, 1006-1012.
15. Ramos-Lopez M.A., Perez G.S., Rodriguez-Hernandez C., Guevarafefer P., Zavala-Sanchez M.A., 2010. Activity of Ricinus communis against Spodoptera. African Journal of Biotechnology, 9(9): 1359-1365.
16. Sadashive P.S., 2011. Acute toxicity study for Ricinus communis .der Pharm let. 3(5):132
17. Vanwijck R., 2001. Surgical biology of wound healing, Bull Mem Acad R Med Belg., 56(3-4): 175-184.
18. Watson G.D., Smith R., 2005. Gastrointestinal nursing. Oxford, Blackwell.
19. Williamson E.M., 2002. Major Herbs of Ayurveda. Churchill Livingstone, New York, 361pp.
_||_