بعد از نوسانات شدید قیمتی در بازار سرمایه در سال 1399 و افزایش فعالیت صندوق تثبیت در بازار سرمایۀ کشور، شائبه‌هایی در خصوص نحوۀ دخالت و تعارض منافع در فعالیت این صندوق مطرح گردید. در این پژوهش تلاش می‌شود تا صندوق تثبیت بازار سرمایۀ ایران، از حیث ماهیت، کارکرد، افشا و نوع منابع، در بستر رویکردی تطبیقی با صندوق‌های تثبیت بازار در کشورهای چین، آلمان و بنگلادش مطالعه و سپس با مراجعه به آراء و نظرات خبرگان و صاحب‌نظران بازار سرمایه، آسیب‌های صندوق تثبیت بازار سرمایۀ کشور شناسایی و وضعیت مطلوب ترسیم شود. یافته‌های این پژوهش که با روش کیفی و تلفیقی از مطالعۀ تطبیقی و مصاحبۀ عمیق با خبرگان انجام شده است، حکایت از آن دارد که روش بهینه برای سرمایه‌گذاری‌های صندوق تثبیت بازار سرمایه، روش غیرمستقیم و از طریق نهادهای مالی است. بر این مبنا، الگوی پیشنهادی پژوهش با هدف ارائۀ راهکار جایگزین مناسب برای مداخلۀ صندوق در بازار سرمایه به‌صورت مدل مفهومی ارائه شده است. تفاصيل المقالة