چکیدهمقدمه: کشور ایران از جمله کشورهای خشک و کم
آب جهان محسوب میشود که تأمین آب شرب در بسیاری از شهرهای آن، یکی از معضلات اصلی مدیریت منابع آب شهری میباشد. در این راستا، یکی از مناسبترین روشها برای مبارزه
أکثر
چکیدهمقدمه: کشور ایران از جمله کشورهای خشک و کم
آب جهان محسوب میشود که تأمین آب شرب در بسیاری از شهرهای آن، یکی از معضلات اصلی مدیریت منابع آب شهری میباشد. در این راستا، یکی از مناسبترین روشها برای مبارزه با کمآبی، کاهش و محدودسازی استفاده از آبهای با کیفیت بالا در آبیاری فضای سبز می باشد. لذا نیاز به مدیریت مؤثر در برنامهریزیهای کلان شهری در بخش مدیریت منابع آب فضای سبز شهری، بهویژه در فصلهای گرم سال بیش از پیش احساس میشود. هدف از پژوهش حاضر، بهینهسازی چندهدفه و مدیریت تخصیص پساب تصفیهشده با استفاده از مدل های پویایی سیستم (سیستم داینامیک) بهمنظور آبیاری فضای سبز شهری در کلانشهر شیراز میباشد.
روش: بدین منظور، عوامل مؤثر بر تأمین منابع آب و آبیاری فضای سبز شهر شیراز، شبیهسازی شده و با توجه به آن، پیشبینی مصارف و میزان منابع در دسترس و بهینهسازی تخصیص، ارائه شده است. همچنین، در پژوهش حاضر، عوامل مؤثر در شرایط فعلی و آینده که میتواند بر مدل پیشنهادی تأثیرگذار باشد، مورد توجه قرار گرفته و دو سناریو افزایش بازده آبیاری فضای سبز و استفاده از پساب تصفیهشده اعمال گردیده است.
یافته ها: نتایج نشان دادند که افزایش بازده آبیاری از طریق مدیریت انتقال، ذخیره و توزیع آب و همچنین آبیاری در ساعات مناسب، تأثیر به مراتب بیشتری در مقایسه با استفاده از پساب تصفیهشده به منظور کاهش برداشت از منابع محدود کنونی خواهد داشت؛ بهگونهای که با افزایش راندمان آبیاری به میزان 40 و 50 درصد بهترتیب مقدار 14 و 39 درصد از کمبودهای آبی برطرف میشود.
نتیجه گیری: نتایج شبیهسازی نشان داد که بهمنظور رسیدن به پایداری سامانه باید ترکیبی از انواع سناریوهای کاهش سرانه مصرف آب فضای سبز، افزایش بازده آبیاری، استفاده از پساب تصفیهشده و فضاهای خشکمنظر در توسعه فضاهای شهری مدنظر قرار گیرد.
تفاصيل المقالة