یکی از راهبردهای اصلی در نظام پیشگیری، باز اجتماعی کردن است. فردی که مرتکب یک رفتار ناهنجار می شود باید با دریافت آموزش های مناسب و کسب مهارت های لازم مجددا وارد جامعه شود و جامعه هم آن فرد بپذیرد. بازاجتماعی کردن با بازاجتماعی شدن و جامعه پذیری زندانیان، یک پیوند کاملا منسجم دارد. بسیاری از اوقات علت بازگشت بزهکاران به زندان به خاطر پذیرفته نشدن آن ها توسط جامعه است.از نظر قانون باز اجتماعی کردن وظیفه قوه قضائیه است اما تکرار جرم و بازگشت مجدد به زندان علاوه بر مسائل درون سازمانی، ریشه در عوامل فردی، روانی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی دارد. برخورداری از برنامه های با کیفیت در بخش پیشگیری و استمرار آن ها از نکات کلیدی در باز اجتماعی کردن مجرمان است که باید به صورت جدی مورد توجه قرار گیرد. با گسترش گروه های متنوع که به فرد فرصت عضویت می دهد، جامعه پذیری از دایره محدود و بسته پیرامون فرد به گستره وسیع تری از گروه های داوطلبانه انتقال یافته است. گروه های ورزشی و عضویت یا ارتباط با آنها، فرصت دستیابی به جامعه پذیری را فراهم می آورد. در این پژوهش میدانی برای گردآوری عمده مطالب از کتاب و مقاله استفاده شده و با تحلیل و بررسی تأثیر ورزش بر بازاجتماعی شدن زندانیان که از تکنیک های مختلف علمی اعم از گردآوری اطلاعات به روش پیمایشی و گردآوری داده ها از طریق پرسش نامه بهره گرفته شده است، به این نتیجه رسیده ایم که در بین ورزش با موضوع های تکرار جرم، گرایش به خشونت، اعتیاد و خودکشی رابطه ای وجود دارد و این نتیجه بیانگر آن است که در صورت افزایش ورزش، موضوعات یادشده کاهش می یابند.ر تفاصيل المقالة

هدف بررسی رابطه بین مولفه های عینی و ذهنی قومیت با توسعه مشارکت سیاسی در شرق استان گلستان (با تاکید بر انتخابات مجلس شورای اسلامی) می باشد.روش تحقیق پیمایشی و جامعه آماری کلیه افراد 18 سال به بالای سه قوم فارس،ترکمن و سیستانی می باشد.روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه است برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون T و تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیره و ضرایب همبستگی و تحلیل مسیر استفاده گردیده است.یافته های پژوهش نشان می دهد که بین مولفه های عینی (سطح تحصیلات،عدم وجود تبعیض در دسترسی به مدیریت ،توجه به نظرات) با میزان توسعه مشارکت سیاسی رابطه معنی دار وجود دارد و همچنین بین مولفه های ذهنی(قوم گرایی،احترام به نخبگان،احترام به بزرگان و ریش سفیدان) با توسعه مشارکت سیاسی رابطه معنی دار وجود دارد. و فرضیات تحقیق با افزودن نقش متغیر جنسیت و قومیت نیز مورد بررسی قرار گرفت که در نتیجه رابطه بین مولفه های عینی و ذهنی با توسعه مشارکت سیاسی دارای رابطه ای معنادار است. تفاصيل المقالة