مطالعه ورزش بانوان به‌ویژه با رویکرد اجتماعی که کمتر موردتوجه قرارگرفته است از اهمیت و ضرورت ویژه ای برخورداراست. پیشرفت در این خصوص نیازمند تدوین برنامه استعدادیابی است که بتو‌اند ورزشکاران را از ابتدا از میان سایر افراد جامعه متمایز نموده و به پرورش آن‌ها بپردازد. استعدادیابی در تعامل با عوامل مختلف قرار دارد که باورهای فرهنگی جنسیتی از آن جمله است. چراکه به نظر می‌رسد ورزش بانوان در اکثر جوامع بیشتر در حاشیه بوده است و به همین دلیل جنسیت و هنجارهای مرتبط با آن، می‌تواند در فرایند استعدادیابی تأثیرگذار باشد. این مطالعه، به بررسی نقش باورهای فرهنگی جنسیتی در استعدادیابی ورزشی زنان پرداخته است. روش‌شناسی پژوهش، مبتنی بر رویکرد کیفی است که محقق از طریق مصاحبه‌های عمیق، به مطالعه موضوع پرداخته است.این پژوهش با استفاده از تحلیل کیفی برگرفته از مصاحبه‌های ساخت نیافته به مطالعه موضوع پرداخته است. و از بین سه گروه مربیان و مجریان، اساتید و متخصصان و بانوان ورزشکار قهرمان، اجراشده است.در انتخاب نمونه، روش نمونه‌گیری معیار و هدفمند با رویکرد چندگانه بوده است محقق تعداد 30 مورد نمونه را برای رسیدن به اشباع نظری کافی دانسته است.درنهایت، اصلاح نگرش‌های فرهنگ جنسیتی بازدارنده در جامعه، اصلاح انعکاس جنسیتی ورزش قهرمانی بانوان در رسانه‌ها و لزوم بازاندیشی فرهنگ جنسیتی از یافته‌های اساسی آن است. تفاصيل المقالة

یکی از راهبردهای اصلی در نظام پیشگیری، باز اجتماعی کردن است. فردی که مرتکب یک رفتار ناهنجار می شود باید با دریافت آموزش های مناسب و کسب مهارت های لازم مجددا وارد جامعه شود و جامعه هم آن فرد بپذیرد. بازاجتماعی کردن با بازاجتماعی شدن و جامعه پذیری زندانیان، یک پیوند کاملا منسجم دارد. بسیاری از اوقات علت بازگشت بزهکاران به زندان به خاطر پذیرفته نشدن آن ها توسط جامعه است.از نظر قانون باز اجتماعی کردن وظیفه قوه قضائیه است اما تکرار جرم و بازگشت مجدد به زندان علاوه بر مسائل درون سازمانی، ریشه در عوامل فردی، روانی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی دارد. برخورداری از برنامه های با کیفیت در بخش پیشگیری و استمرار آن ها از نکات کلیدی در باز اجتماعی کردن مجرمان است که باید به صورت جدی مورد توجه قرار گیرد. با گسترش گروه های متنوع که به فرد فرصت عضویت می دهد، جامعه پذیری از دایره محدود و بسته پیرامون فرد به گستره وسیع تری از گروه های داوطلبانه انتقال یافته است. گروه های ورزشی و عضویت یا ارتباط با آنها، فرصت دستیابی به جامعه پذیری را فراهم می آورد. در این پژوهش میدانی برای گردآوری عمده مطالب از کتاب و مقاله استفاده شده و با تحلیل و بررسی تأثیر ورزش بر بازاجتماعی شدن زندانیان که از تکنیک های مختلف علمی اعم از گردآوری اطلاعات به روش پیمایشی و گردآوری داده ها از طریق پرسش نامه بهره گرفته شده است، به این نتیجه رسیده ایم که در بین ورزش با موضوع های تکرار جرم، گرایش به خشونت، اعتیاد و خودکشی رابطه ای وجود دارد و این نتیجه بیانگر آن است که در صورت افزایش ورزش، موضوعات یادشده کاهش می یابند.ر تفاصيل المقالة

مشارکت سیاسی یکی از شاخصه های برجسته علوم سیاسی است که سرنوشت مهمی برای افراد و جامعه را در بردارد. حق مشارکت سیاسی به این معناست که افراد جامعه حق دارند آزادانه و در چارچوب قوانین در تصمیم گیری برای امور کشور سهیم باشند. عوامل مختلفی بر مشارکت سیاسی اقشار و گروه های مختلف سیاسی و اجتماعی تأثیر دارند. پژوهش حاضر بر آن است تا نقش عوامل فرهنگی- اجتماعی را بر مشارکت سیاسی جوانان 15 تا 29 ساله شهر تبریز در سال 1396 مورد بررسی قرار دهد. جهت برآورد حجم نمونه دراین پژوهش از فرمول کوکران استفاده شده است که طی آن تعداد نمونه لازم 384 نفر محاسبه گردید. روش نمونه گیری در مقاله حاضر، چند مرحله ای و خوشه ای است. نتایج پژوهش نشان می دهد که کنش و رفتار فرهنگی و اجتماعی در حد بسیار بالایی با میزان مشارکت سیاسی جوانان رابطه معنی داری دارد. تفاصيل المقالة

مطالعه ورزش بانوان به‌ویژه با رویکرد اجتماعی که کمتر موردتوجه قرارگرفته است از اهمیت و ضرورت ویژه ای برخورداراست. پیشرفت در این خصوص نیازمند تدوین برنامه استعدادیابی است که بتو‌اند ورزشکاران را از ابتدا از میان سایر افراد جامعه متمایز نموده و به پرورش آن‌ها بپردازد. استعدادیابی در تعامل با عوامل مختلف قرار دارد که باورهای فرهنگی جنسیتی از آن جمله است. چراکه به نظر می‌رسد ورزش بانوان در اکثر جوامع بیشتر در حاشیه بوده است و به همین دلیل جنسیت و هنجارهای مرتبط با آن، می‌تواند در فرایند استعدادیابی تأثیرگذار باشد. این مطالعه، به بررسی نقش باورهای فرهنگی جنسیتی در استعدادیابی ورزشی زنان پرداخته است. روش‌شناسی پژوهش، مبتنی بر رویکرد کیفی است که محقق از طریق مصاحبه‌های عمیق، به مطالعه موضوع پرداخته است. این پژوهش با استفاده از تحلیل کیفی برگرفته از مصاحبه‌های ساخت نیافته به مطالعه موضوع پرداخته است. و از بین سه گروه مربیان و مجریان، اساتید و متخصصان و بانوان ورزشکار قهرمان، اجراشده است.در انتخاب نمونه، روش نمونه‌گیری معیار و هدفمند با رویکرد چندگانه بوده است محقق تعداد 30 مورد نمونه را برای رسیدن به اشباع نظری کافی دانسته است. درنهایت، اصلاح نگرش‌های فرهنگ جنسیتی بازدارنده در جامعه، اصلاح انعکاس جنسیتی ورزش قهرمانی بانوان در رسانه‌ها و لزوم بازاندیشی فرهنگ جنسیتی از یافته‌های اساسی آن است. تفاصيل المقالة