هدف: صنعت خدمات مالی و کیفیت خدمات ارائه شده آن نقش مهمی در بهبود عملکرد کسب‌و‌کارها دارد. فناوری مالی یکی از حوزه‌هایی است که این صنعت را متحول کرده است. به علت ماهیت موقتی و متنوع خدمات صنعت مالی و فناوری مالی، در آینده سازمان‌های پروژه‌محور بخش مهمی از این صنعت خواهند بود. به همین خاطر پژوهش حاضر به دنبال ارائه یک سیستم تصمیم‌یار برای شناسایی پیشران‌های اولویت‌دار موثر روی آینده سازمان‌های پروژه‌محور در این صنعت می‌باشد.روش‌شناسی پژوهش: پژوهش فعلی از منظر جهت‌گیری، کاربردی؛ از حیث هدف، اکتشافی و از بعد گردآوری داده‌ها، یک مطالعه پیمایشی است. برای ارائه سیستم تصمیم‌یار تحقیق، از دو روش کمی دلفی فازی و بهترین-بدترین فازی و یک ابزار کیفی با نام تعاریف ریشه‌ای استفاده شده است. تکنیک دلفی فازی برای غربال پیشران‌ها و روش بهترین-بدترین فازی برای اولویت‌بندی پیشران‌ها بکار گرفته شده است. نهایتا ابزار تعاریف ریشه‌ای، راهکارهای پژوهش متناسب با هر پیشران بدست آمده است.یافته‌ها: در ابتدا 15 پیشران از طریق مرور پیشینه و مصاحبه با خبرگان استخراج شد. در مرحله بعد با غربال فازی 9 عامل کنار گذاشته شد. 6 عامل باقیمانده با روش بهترین- بدترین فازی اولویت‌بندی شدند. سه پیشران محدودیت‌های مالی بین‌المللی، شدت رقابت و ماهیت مدل‌های کسب‌و‌کار در صنعت خدمات مالی بیش‌ترین اولویت را داشتند. نتیجه‌گیری: نهایتا با استفاده از ابزار تعاریف ریشه‌ای و مولفه‌های آن شامل مشتریان، فعالان، مالک مسئله، فرایند تبدیل، محیط و جهان بینی ذی‌نفعان، سیستم مرتبط با پیشران‌های اولویت‌دار توصیف شده و راهکار مطلوب ارائه گردید. تفاصيل المقالة

قیمت‌گذاری صحیح و منصفانه اوراق اختیار معامله، همواره یکی از چالش‌های پیش‌روی محققان مالی و سرمایه‌گذاران بوده است. برای این منظور، مدل‌های متعددی برای قیمت‌گذاری اوراق اختیار معامله طرح و مورد آزمون قرار گرفته‌اند. تمامی این مدل‌ها، از اطلاعات گذشته قیمت سهم برای قیمت‌گذاری ورقه اختیار معامله مربوط به آن استفاده کرده‌اند و توجهی به محتوای اطلاعاتی قیمت از روند کلی حاکم بر بازار نشده است. در پژوهش حاضر مدل قیمت گذاری اوراق اختیار معامله بر پایه محتوای اطلاعاتی سهم از بازار و تحت عنوان مدل اطلاعات-محور ارزیابی شده‌است و عملکرد آن با مدل پایه بلک-شولز مورد مقایسه قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 139۵-1399 است که اطلاعات قیمت و بازده آنها به همراه مقادیر شاخص بازار با تواتر ماهانه طی این دوره جمع آوری شد. برای مقایسه ارزش گذاری منصفانه اوراق اختیار تحت دو روش بلک-شولز و روش پیشنهادی این پژوهش، ابتدا سهام دارای محتوای اطلاعاتی از بازار از طریق برآورد پارامتر نرخ انتقال اطلاعات، شناسایی شده سپس ارزش ورقه اختیار معامله برای هر سهم، طی یک دوره سررسید یک ماهه و بر پایه دو مدل قیمت گذاری بلک-شولز و اطلاعات-محور برآورد شد. نتایج نشان داد که مدل اطلاعات-محور، ارزیابی صحیح تری از ارزندگی ورقه های اختیار معامله ارائه داده و بنابراین، ارزش گذاری منصفانه تری نسبت به مدل بلک-شولز ارائه می دهد. طبق یافته های پژوهش، نسبت معاملات سودآور تحت مدل اطلاعات-محور به طور معناداری بزرگ تر از این نسبت تحت مدل بلک-شولز بوده است. بکارگیری اطلاعات محیطی و بازار در قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای مانند سهام و اوراق اختیار می‌تواند تا حد قابل توجهی از خطر سرمایه‌گذاری کاسته و سودآوری بالاتری را نصیب سرمایه‌گذاران نماید. تفاصيل المقالة