در این تحقیق اثرات آنتاگونیستی جدایه‏های باکتریایی Bacillus subtilisوPseudomonas fluorescens علیه بیمارگر در آزمایشگاه و روی گوجه‏فرنگی رقم اچ‏فلات در گلخانه‏ بررسی شد. میزان بازدارندگی جدایه‏های باکتریایی از رشد بیمارگر به روش کشت متقابل روی محیط کشت PDA ارزیابی گردید. دو جدایه ازP. fluorescens  و یک جدایه از B. subtilis بر بیمارگر در گلخانه به روش آغشته سازی ریشه گیاهچه‏ها با سوسپانسیون باکتری قبل از انتقال دادن گیاهچه‏ها به گلدان‏ها بررسی شد. یک‌سوم فوقانی خاک گلدان‏‏ها قبل از انتقال گیاهچه‏ها به گلدان‏ها به نسبت 10 درصد وزنی با مایه تلقیح قارچ بیمارگر آلوده شده بود. برهم‏کنش بین آنتاگونیست‏ها و بیمارگر در گلخانه، 60 روز پس از مایه‏کوبی گیاهچه‏ها با اندازه‏گیری فاکتورهای رشدی گیاهچه‏های گوجه‏فرنگی و شدت بیماری پژمردگی فوزاریومی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که جدایه‏های (P1) P. fluorescens، (P2) P. fluorescens و B. subtilis در آزمایشگاه به ترتیب 8/28، 74/25 و 52/10 درصد بازدارندگی از رشد بیمارگر را داشتند. آنتاگونیست‏های P. fluorescensوB. subtilis در آزمایش‏های گلخانه‏ای موجب کاهش شدت آلودگی و افزایش فاکتورهای رشدی بوته‏های گوجه‏فرنگی در حضور قارچ بیمارگر شدند. در روش کشت متقابل جدایه‏های P. fluorescens از قدرت آنتاگونیستی بالاتری برخوردار بودند، در حالی که در آزمایش گلخانه‏ای جدایه B. subtilis در افزایش رشد گیاه و کاهش بیماری مؤثرتر است. 
  تفاصيل المقالة