امروزه بسیاری از مطالعات پژوهشگران علم مدیریت در راستای افزایش اثربخشی و کارآیی فعالیت‌های سازمان به‌سمت تیم‌های کاری سوق یافته است. به‌نحوی که همواره در ادبیات سازمان‌های متعالی مبحث کار تیمی ‌جایگاه ویژه‌ای به‌خود اختصاص داده است. نکته قابل توجه روی دیگر ‌این سکه (فرار از کار تیمی) ‌می‌باشد که به‌نظر می‌رسد در پژوهش‌ها کمتر به‌ آن پرداخته شده است. از ‌این رو، این پژوهش با هدف شناسایی روابط علی و معلولی و همچنین اثر گذاری و اثر پذیری عوامل احصاء شده فرار از کار تیمی‌ در ادبیات نظری پژوهش های مختلف انجام شده است. در این پژوهش از تکنیک دیمتل فازی استفاده گردید. برای گردآوری داده ها از نظرمشارکت کنندگان که از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند، استفاده شد. پس از شناسایی عوامل مؤثر بر فرار از کار تیمی از دل پیشینه موضوع، برای تحلیل وضعیت روابط علّی و معلولی و همچنین تشخیص میزان اثر گذاری و اثر پذیری میان این عوامل از فن دیمتل فازی بهره گیری شد.نتایج حاصل از خروجی دیمتل فازی نشان داد که در بین مولفه های احصاء شده در این پژوهش فقدان نظام آموزشی به روز و کاربردی از بیشترین تاثیر گذاری بر خوردار است و همچنین ضعف در فرهنگ کار تیمی از بیشترین تاثیر پذیری و تعامل بیشتری برخوردار است تفاصيل المقالة