هدف از این تحقیق بررسی موانع تولید علم از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در سال تحصیلی90-1389 بود. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و جامعۀ آماری 546 نفر شامل کلیۀ اعضای هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی بود که براساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 226 نفر به عنوان نمونۀ آماری به روش نمونه­گیری طبقه­ای انتخاب شدند. ابزار جمع­آوری داده­ها، پرسشنامۀ محقق ساخته حاوی 29 سؤال در چهار مؤلفه (مانع) با پایایی93/0 بر مبنای مقیاس 5 سطحی لیکرت بود. نتایج آزمون t تک­گروهی و آزمون فریدمن نشان داد که از دیدگاه اعضای هیئت علمی موانع فرهنگی- اجتماعی، موانع ارتباطی، موانع آموزشی و موانع فردی در حد بالا بر تولید علم تأثیر­گذار و به ترتیب از درجۀ اهمیت بیش­تری نسبت به یکدیگر برخوردار هستند. که در این بین عواملی نظیر شعار­زدگی در جذب و نگهداری نخبگان؛ فقدان ارتباط منسجم و سازمان یافته بین دانشگاه­ها و مراکز پژوهشی؛ آموزش مبتنی بر انتقال دانش به جای ترویج خلاقیت، نوآوری و کارآفرینی؛ غلبۀ دید کمیت­گرایی و عدم توجه کافی به کیفیت فعالیت­های پژوهشی نزد محققان به ترتیب در صدر گویه­های مربوط به موانع مذکور قرار گرفتند. تفاصيل المقالة