فصلنامه گیاه و زیست فناوری ایران
,
العدد1,السنة
14
,
بهار
1398
به منظور بررسی اثر کاربرد اتانول و متانول بر کیفیت پس از برداشت و طول عمر گلهای شاخه بریده میخک(Dianthus caryophyllus)، آزمایشی به صورت طرح آماری کاملاً تصادفی با 8 تیمار، 3 تکرار و هر تکرار حاوی 5 شاخه گل و در مجموع 120 شاخه گل بریده میخک انجام گردید. تیمارها شامل اتا أکثر
به منظور بررسی اثر کاربرد اتانول و متانول بر کیفیت پس از برداشت و طول عمر گلهای شاخه بریده میخک(Dianthus caryophyllus)، آزمایشی به صورت طرح آماری کاملاً تصادفی با 8 تیمار، 3 تکرار و هر تکرار حاوی 5 شاخه گل و در مجموع 120 شاخه گل بریده میخک انجام گردید. تیمارها شامل اتانول و متانول هر کدام با سه سطح 2، 4 و 6 درصد به همراه ساکارز 3 درصد بود. ساکارز 3 درصد و آب مقطر هم بعنوان شاهد در نظر گرفته شدند. صفات مورد ارزیابی شامل وزن تر نسبی، وزن خشک، جذب محلول، شاخص ثبات غشاء سلول، آنتوسیانین گلبرگ، کلروفیل کل برگ و عمر پس از برداشت گلها بود. نتایج نشان داد که تیمار اتانول 4 درصد به همراه ساکارز 3 درصد بیشترین تأثیر را بهبود صفات مورد ارزیابی مانند وزن تر نسبی، وزن خشک، جذب محلول، شاخص ثبات غشاء سلول و عمر پس از برداشت گلها داشت و تیمار متانول 4 درصد به همراه ساکارز 3 درصد بیشترین تأثیر را بهبود صفاتی مانند آنتوسیانین گلبرگ و کلروفیل کل برگ داشت. بیشترین عمر پس از برداشت گلها با 7/9 روز در تیمار اتانول 4 درصد به همراه ساکارز 3 درصد و کمترین با 2/5 روز در تیمار شاهد بود. نتایج آماری بیانگر معنیداری اثر ساده تیمار، زمان و اثر متقابل تیمار×زمان در وزن تر نسبی، وزن خشک، جذب محلول، شاخص ثبات غشاء سلول و عمر پس از برداشت گلها در سطح 1 درصد بود، ولی در آنتوسیانین گلبرگ و کلروفیل کل برگ، اثر ساده تیمار در سطح 1 درصد و اثر ساده زمان و اثر متقابل تیمار×زمان در سطح 5 درصد معنیدار بود. بنابراین میتوان بیان نمود که کاربرد پس از برداشت اتانول و متانول موجب بهبود عمر پس از برداشت و برخی صفات کمی و کیفی گل میخک، نسبت به تیمار شاهد و ساکارز گردید.
تفاصيل المقالة
فصلنامه گیاه و زیست فناوری ایران
,
العدد2,السنة
14
,
تابستان
1398
به منظور مطالعه تاثیر محلولپاشی نانوکلات آهن، پتاسیم، روی و کلسیم روی گل آلسترومریا، آزمایشی به صورت طرح آماری کاملاً تصادفی با 13 تیمار، سه تکرار و هر تکرار حاوی پنج گیاه و در مجموع 195 گلدان انجام گردید. تیمارها شامل نانوکلات آهن، پتاسیم، روی و کلسیم هر کدام با سه سط أکثر
به منظور مطالعه تاثیر محلولپاشی نانوکلات آهن، پتاسیم، روی و کلسیم روی گل آلسترومریا، آزمایشی به صورت طرح آماری کاملاً تصادفی با 13 تیمار، سه تکرار و هر تکرار حاوی پنج گیاه و در مجموع 195 گلدان انجام گردید. تیمارها شامل نانوکلات آهن، پتاسیم، روی و کلسیم هر کدام با سه سطح 10 و 20، 40 میلیگرم در لیتر و گلدان بدون محلولپاشی بعنوان شاهد در نظر گرفته شد. محلولپاشی سه مرتبه بصورت ده روز در میان در پایههای یکسان انجام گردید. نمونهبردای و سنجش صفات کمی و کیفی گیاه مانند وزن تر و خشک گل، آنتوسیانین گلبرگ، کلروفیل کل، آهن، پتاسیم، روی و کلسیم برگ و ماندگاری گل روی بوته، یک هفته پس از آخرین محلولپاشی یعنی زمانی که یک یا دو گل روی خوشه باز شد، ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که تیمار نانوکلات آهن 40 میلیگرم در لیتر بیشترین تاثیر را در بهبود صفات مورد ارزیابی مانند وزن تر و خشک گل، آنتوسیانین گلبرگ، کلروفیل کل برگ، آهن برگ و ماندگاری گل روی بوته داشت و تیمار نانوکلات کلسیم 40 میلیگرم در لیتر بیشترین تاثیر را در بهبود کلسیم برگ، تیمار نانوکلات پتاسیم 40 میلیگرم در لیتر بیشترین تاثیر را در بهبود پتاسیم برگ و تیمار نانوکلات روی 40 میلیگرم در لیتر بیشترین تاثیر را در بهبود روی برگ داشتند. همچنین تیمار Nano Ch Ca 40ppm با 9/15 روز، بیشترین و تیمار Control با 2/9 روز، کمترین ماندگاری گل روی بوته را داشتند. نتایج آماری بیانگر معنیداری اکثریت صفات در سطح 1 درصد و آنتوسیانین گلبرگ و کلروفیل کل برگ در سطح 5 درصد بود. بنابراین با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش میتوان بیان نمود که محلولپاشی پیش از برداشت نانوکلات آهن، نانوکلات پتاسیم، نانوکلات روی و نانوکلات کلسیم موجب بهبود صفات مورفولوژیک، فیزیولوژیک و ماندگاری گل روی بوته در گل آلسترومریا رقم fuji گردید.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications