هدف این پژوهش بررسی تأثیر سرمایه های روانشناختی و شخصیت پویا بر انگیزه آموزش و رفتار خودتوسعه‌ای با میانجی گری سرزندگی در کار در کارکنان بیمه تأمین اجتماعی اهواز بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 267 نفر از کارکنان بیمة تأمین اجتماعی اهواز در سال 1398 بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها از طریق مقیاس شخصیت پویا (1999)Seibert et al. ، پرسشنامه سرمایه روانشناختی (2007)Luthans et al. ، مقیاس سرزندگی در کار (2012)Spreitzer et al. ، پرسشنامه رفتار خود توسعه خوکیو (2007) Xu و پرسشنامه انگیزه آموزش (1993) Noe & Wilk جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها با کمک روش الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و AMOS انجام شد. نتایج نشان دادند که الگوی پیشنهادی از برازش نسبتاً خوبی با داده‌ها برخوردار بود یافته‌ها حاکی از آن بود که اثر مستقیم شخصیت پویا و سرمایه های روانشناختی بر سرزندگی در کار مثبت و معنادار بود. علاوه بر آن اثر مستقیم سرزندگی در کار به رفتار خود توسعه‌ای و انگیزه آموزش نیز مثبت و معنادار بود. (0001/0p<). نتایج مسیرهای غیرمستقیم نشان داد که شخصیت پویا از طریق سرزندگی در کار بر انگیزة آموزش و ر رفتار خود توسعه‌ای اثر مثبت دارند. اما مسیرهای سرمایه روان‌شناختی به رفتار خود توسعه‌ای و انگیزة آموزش از طریق سرزندگی در کار معنی‌دار نبودند. (05/0p<). بنابراین سرپرستان و مدیران کارکنان می توانند کارکنان خود را به پویایی و نوآوری تشویق کنند تا از این طریق پیامدهای مثبت سرزندگی فردی و سازمان افزایش یابد.