این پژوهش با هدف ارزیابی اثربخشی ترکیب مواجهه درمانی گروهی و آموزش مهارت‌های مقابله با استرس بر میزان اضطراب اجتماعی دانشجویان صورت گرفت. روش پژوهش، آزمایشی از نوع نیمه‌تجربی (دو گروهی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون) بود و جامعه آماری همۀ دانشجویان مشغول به تحصیل در سال 1391ـ1390 در دانشگاه پیام‌نور واحد رابر بودند. از میان دانشجویان داوطلب، تعداد 60 نفر با اجرای پرسشنامه هراس اجتماعی (کانور،2000) و انجام مصاحبه بالینی ساختاریافته برای اضطراب اجتماعی براساس ملاک‌های تشخیصی راهنمای آماری تشخیصی اختلالات روانی (ویرایش چهارم) انتخاب شدند. سپس، تعداد 20 نفر از آنان به‌صورت تصادفی در دو گروه (آزمایش و گواه) قرار گرفتند. گروه آزمایش در ده جلسه 2ساعته مواجهه درمانی گروهی همراه با آموزش مهارت مقابله با استرس شرکت کردند، ولی گروه کنترل هیچ مداخله‌ای را دریافت نکردند. در پایان پس‌آزمون اجرا شد، و پس از دو ماه پیگیری انجام گرفت. داده‌ها با روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها تفاوت معناداری را در نمره‌‌های اضطراب اجتماعی دو گروه نشان داد (0001/0P≤) و میانگین نمرات اضطراب اجتماعی گروه کنترل در مراحل پس‌آزمون و پیگیری بالاتر بود. نتایج این پژوهش بر اثربخشی درمان‌های ترکیبی به شیوه گروهی (مواجهه درمانی و کنترل استرس) در درمان اختلال اضطراب اجتماعی تأکید می‌کند. تفاصيل المقالة