هدف از این پژوهش بررسی رابطۀ بین فرهنگ نوآوری در حوزه اجرایی با جو سازمانی در بین کارکنان شرکت سیمان سپاهان اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود که به روش میدانی اجرا گردید. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارکنان شرکت سیمان سپاهان در تابستان و پاییز 1388 تشکیل دادند که از بین آنها به روش نمونه‌گیری تصادفی نظامدار و براساس فرمول کوکران برای تعیین حجم نمونه، تعداد 270 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه زمینه اجرایی فرهنگ نوآوری با 17 سؤال و پرسشنامه جو سازمانی با 102 سؤال (در 7 حیطه) همراه با پرسشنامه ویژگیهای جمعیت‌شناختی بود. برای تحلیل داده‏ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. براساس نتایج تحقیق، بین کلیه ابعاد جو سازمانی با زمینه اجرایی فرهنگ نوآوری همبستگی مثبت و معنادار به‌دست آمد (01/0>P). نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین ابعاد جو سازمانی، اهداف، سلامتی و تعادل و نیروی کار در سه گام پیش‌بینی‌کننده زمینه اجرایی فرهنگ نوآوری هستند. تفاصيل المقالة

هدف پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر روابط بین فردی، عزت نفس و ابراز وجود دختران نابینای مرکز فاطمه زهرا (س) اصفهان در سال 1386 بود. پژوهش از نوع تجربی بوده و در آن از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دختران نابینای این مرکز تشکیل می دادند که از بین آنها دختران بین سنین 20 تا 40 سال به دلیل توانایی درک بهتر جلسات برای تحقیق مد نظر قرار گرفتند و از میان آنها 26 نفر به طور تصادفی انتخاب و در 2 گروه 13 نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت 9 جلسه 2 ساعته و 2 روز در هفته تحت آموزش مهارتهای زندگی قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق زیر مقیاس روابط بین فردی از پرسشنامه هوش هیجانی برادبری و گریوز (1384)، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ (1965) و پرسشنامه ابراز وجود آلبرتی و آمونز بود. نتایج این پژوهش استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی بر عزت نفس و ابراز وجود دختران گروه آزمایش تاثیر مثبت معنادار داشته است (001/0>P)، ولی بر روابط بین فردی آنها تاثیر معناداری نداشته است (05/0>P). تفاصيل المقالة

  هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی انسانگرایی بر باورهای ارتباطی مردان در سال 1391 انجام شد . طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی به صورت طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد . نمونه پژوهش از مبان 114 متقاضی شرکت در آموزش گروهی بصورت تصادفی انتخاب و در 3 گروه قرار داده شدند. گروه اول شامل30 نفر از شوهرانی که همراه با همسر خود در آموزش گروهی شرکت کرده بودند ، گروه دوم شامل 30 نفر از شوهرانی که بدون حضور همسر خود در آموزش گروهی شرکت کرده بودند و گروه سوم شامل 30 شوهر به عنوان گروه کنترل بودند . در ابتدا، سیاهه ی باورهای ارتباطی( RBI ) ( ایدلسون و اپشتاین ، 1982) را بعنوان بعنوان پیش آزمون صورتکمیل کردند . گروه های آزمایش تحت 10 جلسه آموزش گروهی انسانگرایی قرار گرفتندو سپس در مرحله پس آزمون با RBI آزمون شدند داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند . نتایج نشان دادند که پس از آموزش گروهی انسانگرایی به گروه های آزمایشی در باورهای ارتباطی کلی بین گروه آموزش زوجها با هم و گروه آموزش شوهرانی که به تنهایی شرکت کرده بودند با گروه کنترل و بین گروه آموزش زوجها با هم و گروه آموزش شوهرانی که به تنهایی شرکت کرده بودند تفاوت معناداری وجود داشت ( 01/0 P < ) و میانگین گروه کنترل از میانگین گروه های آزمایش بیشتر بود . رویکرد انسانگرایی روش مناسبی جهت بهبود باورهای ارتباطی است . این روش از مناسبترین روشها برای بهبود روابط زوجین و کاهش روابط مخرب در خانواده می باشد . تفاصيل المقالة

چکیده: هدف از این پژوهش تعیین تأثیر آموزش شادمانی فوردایس بر کاهش افسردگی زنان بی‌سرپرست شهر اصفهان بود. به این منظور از میان 9280 زن بی‌سرپرست تحت حمایت کمیته امداد امام خمینی مناطق پنجگانه‌، 30 زن بی‌سرپرست از طریق پیش‌آزمون افسردگی بک و تأیید پزشک متخصص به‌طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. سپس افراد گروه آزمایش به مدت 7جلسه (یک جلسه 90 دقیقه‌ای در هفته‌) تحت آموزش شادمانی فوردایس قرار گرفتند. چنین فرض گردید که آموزش شادمانی میانگین نمرات افسردگی گروه آموزش را در مقایسه با گروه گواه کاهش و میانگین نمرات شادمانی را افزایش می‌دهد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش شادمانی‌، افسردگی زنان بی‌سرپرست را به‌طور معناداری کاهش (001/0 = P) و میزان شادمانی آنها را به‌طور معناداری افزایش می‌دهد (001/0 = P). تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش حافظۀ فعال و آموزش فراشناخت بر عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان دختر دارای ناتوانِ یادگیری ریاضی اجرا شد. پژوهش از نوع آزمایشی و جامعۀ آماری شامل دانش‌آموزان دختر پایۀ سوم ابتدایی دارای ناتوانی یادگیری ریاضی بودند که از میان آنها، 30 نفر به شیوه نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و با روش تصادفی در گروههای آزمایش (آموزش حافظۀ فعال و آموزش فراشناخت) و گواه قرار گرفتند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس هوش کودکان وکسلر (شهیم، 1364)، آزمون ایران کی‌مت (محمد اسماعیل و هومن، 1381) و آزمون عملکرد تحصیلی ریاضی (فراهانی، 1386) بود. داده‌ها از طریق تحلیل کواریانس بررسی شد. یافته‌ها نشان داد آموزش حافظۀ فعال و آموزش فراشناخت بر عملکرد تحصیلی ریاضی دانش‌آموزان با ناتوانی یادگیری ریاضی مؤثر است (01/0P ). تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف تعیین رابطۀ عدالت تعاملی همکارمحور و عدالت رویه‌ای با رفتارهای مدنی سازمانی اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعۀ آماری، کارکنان چند مجموعۀ صنعتی در شهر اصفهان بودند، که از بین آنها، 306 نفر به روش نمونه‌گیری سهل‌الوصول انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه عدالت سازمانی ادراک شده و پرسشنامۀ رفتارهای مدنی سازمانی (هالند، 2002) بود. داده‌ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه (شیوۀ همزمان) تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد عدالت رویه‌ای و عدالت تعاملی همکارمحور با رفتارهای مدنی سازمانی معطوف به سازمان و معطوف به همکاران دارای همبستگی مثبت و معنادار هستند (01/0P تفاصيل المقالة