نشريه روانشناسی اجتماعی
,
العدد5,السنة
9
,
زمستان
1400
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار و راه حل مدار بر بخشودگی و دلزدگی زناشویی زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به اورژانس های اجتماعی خانواده شهر تهران در سال 1399 انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری است. جا أکثر
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار و راه حل مدار بر بخشودگی و دلزدگی زناشویی زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به اورژانس های اجتماعی خانواده شهر تهران در سال 1399 انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری است. جامعه آماری پژوهش را کلیه زوج های مراجعه کننده به اورژانس های اجتماعی خانواده شهر تهران تشکل دادند که از بین آنها، 45 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (هر گروه 15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش زوج درمانی هیجان مدار به مدت 10 جلسه 60 دقیقه ای و گروه آزمایش راه حل مدار 10 جلسه 60 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه بخشودگی بین فردی (احتشام زاده و همکاران، 1389) و دلزدگی زناشویی (ملاچ پاینز، 2005) بودند. تجزیهوتحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه در دو بخش توصیفی و استنباطی (تی مستقل و زوجی و تحلیل کوواریانس چند متغیری) انجام گرفت. نتایج نشان داد که هر دو درمان زوج درمانی و راه حل مدار بر بخشودگی و دلزدگی زناشویی زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به اورژانس های اجتماعی خانواده موثر هستند. با این تفاوت که زوج درمانی هیجان مدار تأثیر بیشتری از روش راه حل محور بر بخشودگی و دلزدگی زناشویی زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به اورژانس های اجتماعی خانواده دارند. با توجه به یافته ها می توان از دو رویکرد مشاوره گروهی هیجان مدار و راه حل مدار به عنوان رویکردهایی موثر، کم هزینه و کارآمد با قابلیت کاربرد وسیع در بهبود بخشودگی و ترمیم روابط زوجین دارای دلزدگی زناشویی، استفاده نمود.
تفاصيل المقالة
هدف: درمان راهحل محور یکی از انواع رویکردهای درمان پستمدرن در حوزه خانواده و ازدواج است که یافتن راهحل بهوسیله مراجع با همکاری درمانگر را مورد تأکید قرار میدهد. این پژوهش باهدف تعیین اثربخشی زوجدرمانی راهحل محور بر بخشودگی، خودتنظیمی هیجان أکثر
هدف: درمان راهحل محور یکی از انواع رویکردهای درمان پستمدرن در حوزه خانواده و ازدواج است که یافتن راهحل بهوسیله مراجع با همکاری درمانگر را مورد تأکید قرار میدهد. این پژوهش باهدف تعیین اثربخشی زوجدرمانی راهحل محور بر بخشودگی، خودتنظیمی هیجانی و دلزدگی زناشویی زوجین متقاضی طلاق انجام شد. روش: پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی زوجین متقاضی طلاق مراجعهکننده به مرکز اورژانس اجتماعی شهر تهران در سال 1398 بود. با روش نمونهگیری در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب و با شیوه تصادفی سازی در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. ابزارهای پژوهش شامل چکلیست اطلاعات جمعیتشناختی-فرم محقق ساخته، مقیاس دلزدگی زناشویی (پاینز، 1996)، مقیاس بخشودگی بین فردی (احتشام زاده و همکاران، 1389) و مقیاس تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001) بود. گروه آزمایش 10 جلسه مداخله بهصورت 3 جلسه در هفته به مدت 2 ساعت دریافت کردند اما گروه گواه مداخلهای دریافت نکردند. دادهها با روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، آزمون تی و تحلیل کوواریانس چند متغیری با SPSS/26 تحلیل شد. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که زوجدرمانی راهحل محور بر کاهش دلزدگی زناشویی گروه آزمایش در مرحله پس آزمون اثربخش بوده است (0/05>P). بین میانگین نمره بخشودگی و تنظیم شناختی هیجان آزمودنی های دو گروه نیز در مرحله پس آزمون تفاوت معنادار بود (0/05>P). نتیجهگیری: زوجدرمانی راهحل محور توانسته بر کاهش دلزدگی زناشویی و ارتقای مهارت بخشودگی و تنظیم هیجان زوجین مؤثر واقع گردد. پیشنهاد میشود مشاوران خانواده با بهرهگیری از این روش درمانی به حل مشکلات زوجی و خانوادگی کمک نمایند.
تفاصيل المقالة
سند
Sanad is a platform for managing Azad University publications