این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی حمایتی با رویکرد واقعیت درمانی بر کنترل هیجانی زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی انجام شد. مطالعه حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی شهر تهران در سال 1397 بودند. نمونه پژوهش 30 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 80 دقیقه‌ای (دو جلسه در هفته) آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. داده‌ها با پرسشنامه تجدیدنظرشده کنترل هیجانی راجر و نجاریان (1989) جمع‌آوری و به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری به کمک نرم‌افزار SPSS نسخه بیست و دو تحلیل شدند. نتایج نشان داد که گروه درمانی حمایتی با رویکرد واقعیت درمانی باعث بهبود معنادار بازداری هیجانی، نشخوار یا مرور ذهنی و کنترل خوش‌خیم زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی شد، اما تاثیر معناداری بر کنترل پرخاشگری آنان نداشت (05/0P<). با توجه به نتایج برای بهبود کنترل هیجانی زنان مطلقه قربانی خشونت خانگی می‌توان از روش گروه درمانی حمایتی با رویکرد واقعیت درمانی استفاده کرد. تفاصيل المقالة

هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ابعاد سلامت روان (اضطراب، افسردگی، علائم جسمانی و اختلال کارکرد اجتماعی) در زنان مبتلا به چاقی بود. روش مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه‌های آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش زنان مبتلا به چاقی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های تغذیه شهر بابل در سال 1397 بودند. در کل 30 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی به دو گروه (15 نفر در هر گروه) تقسیم شدند. گروه آزمایش 8 جلسه (هفته‌ای یک جلسه) با روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسشنامه سلامت روان (گلدبرگ و هیلیر، 1979) بود. داده‌ها به روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-21 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش اضطراب، افسردگی، علائم جسمانی و اختلال کارکرد اجتماعی در زنان مبتلا به چاقی شد (001/0P<). نتایج نشان‌دهنده اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اضطراب، افسردگی، علائم جسمانی و اختلال کارکرد اجتماعی در زنان مبتلا به چاقی بود. بنابراین، درمانگران می‌توانند از روش مذکور برای ارتقای سلامت روان در زنان مبتلا به چاقی استفاده نمایند. تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر شفقت بر احساس تنهایی انجام شد. مطالعه حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به درمانگاه مرکزی آجودانیه شهر تهران در سال 1397 بودند. نمونه پژوهش 45 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی به سه گروه 15 نفری تقسیم شدند. هر یک از گروه‌های آزمایش هشت جلسه 90 دقیقه‌ای با روش‌های درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر شفقت آموزش دیدند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزار پژوهش ویرایش سوم پرسشنامه احساس تنهایی راسل (1996) بود. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS-21 با روش اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر دو روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان مبتنی بر شفقت در پس‌آزمون باعث کاهش احساس تنهایی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شدند و نتایج درمان در مرحله پیگیری حفظ شد (05/0P). بر اساس یافته‌ها توصیه می‌گردد که درمانگران و روانشناسان بالینی از روش‌های مذکور برای کاهش احساس تنهایی استفاده کنند. تفاصيل المقالة