این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سبک‌های مدیریتی و سرمایه اجتماعی با سازگاری اجتماعی مدیران انجام شد. این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه مدیران مدارس شهر قرچک در سال تحصیلی 95-1394 بود. از میان آنان 160 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و همه آنها پرسشنامه‌های چندعاملی مدیریت (بس و آوولیو، 1995)، سرمایه اجتماعی (پاژاک، 2006) و سازگاری اجتماعی (بل، 1961) را تکمیل کردند. داده‌ها با روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل گام‌به‌گام تحلیل شدند. نتایج همبستگی نشان داد که بین سبک مدیریتی تحول‌آفرین، سبک مدیریتی تبادلی و سرمایه اجتماعی با سازگاری اجتماعی مدیران رابطه مثبت و معنادار و بین سبک مدیریتی عدم مداخله‌گر با سازگاری اجتماعی مدیران رابطه منفی و معنادار وجود داشت. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که سبک مدیریتی تحول‌آفرین، سرمایه اجتماعی و سبک مدیریتی تبادلی توانستند 1/29 درصد از تغییرات سازگاری اجتماعی مدیران را پیش‌بینی کنند (01/0P<). با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می‌شود مشاوران و روانشناسان برای بهبود سازگاری اجتماعی مدیران به ترتیب سبک مدیریتی تحول‌آفرین، سرمایه اجتماعی و سبک مدیریتی تبادلی آنان را از طریق کارگاه‌های آموزشی افزایش دهند. تفاصيل المقالة