هدف مطالعه حاضر بررسی خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدمیکروبی عصاره‌ هیدروالکلی و آبی هسته واریته‌های انگور بر روی میکروارگانیسم‌های گرم مثبت و گرم منفی جدا شده از گوشت طیور می‌باشد. 94 نمونه گوشت طیور شامل مرغ، بلدرچین، بوقلمون و شترمرغ از مراکز فروش شهرکرد به‌صورت تصادفی جمع‌آوری شد. میکروارگانیسم‌ها توسط تست‌های بیوشیمیایی شناسایی شدند. عصاره آبی و هیدروالکلی هسته انگور واریته‌های الفی‌سیاه، گوهری سیاه، شاهانی سیاه، ریش‌بابا، شصت عروس و دم خروس به روش خیساندن تهیه شد. خواص ضدمیکروبی عصاره هیدروالکلی و آبی هسته‌ی‌ انگورها به روش دیسک دیفیوژن و MIC (حداقل غلظت ممانعت کنندگی از رشد) بررسی شد. خاصیت آنتی‌اکسیدانی عصاره‌ها به روش DPPH بررسی و مقدار IC50 محاسبه شد. ترکیبات فنلی موجود در عصاره آبی و هیدروالکلی هسته‌های انگور با دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا اندازه‌گیری شد. فراوانی آرکوباکتر بوتزلری، کمپیلوباکتر ژژونی، لیستریا مونوسیتوژنز و استافیلوکوکوس آرئوس به‌ترتیب 45/11، 70/17، 04/1 و 66/16 درصد به دست آمد. تأثیر ضدمیکروبی عصاره‌های آبی و الکلی هسته انگور در هر دو روش بر روی باکتری‌های گرم مثبت بیش‌تر بود. عصاره‌های الکلی تأثیر ضدمیکروبی بیش‌تری نسبت به عصاره‌های آبی داشتند، انگور ریش‌بابا بیش‌ترین تأثیر ضدمیکروبی را نشان داد. بالاترین درصد DPPH در عصاره‌های هیدروالکلی مربوط به عصاره هسته انگور الفی سیاه و ریش‌بابا و در عصاره‌های آبی هسته انگور مربوط به الفی سیاه و شاهانی سیاه می‌باشد. کم‌ترین میزان IC50 در عصاره‌های هیدروالکلی مربوط به عصاره هسته انگور ریش‌بابا و در عصاره‌های آبی مربوط به الفی سیاه می‌باشد. تفاصيل المقالة

روش استخراج بر بازده و نوع ترکیبات شیمیایی حاصل از گیاهان دارویی و معطر موثر است و مطالعه گیاهان بر اساس پروفایل شیمیایی آن ها صورت می گیرد، لذا هدف از این تحقیق مقایسه پروفایل شیمیایی ترکیبات فرار و اسانس گیاه مرزه بختیاری به روش Head space solid phase microextraction (HS-SPME) و روش نوآورانه نفوذ بخار آب به کمک ریزموج Microwave assisted steam hydrodiffusion (MSHD) است. گیاه مرزه بختیاری با استفاده از بالن دو طبقه مخصوص (شماره ثبت اختراع 89031) به روش نوآورانه MSHD و روش HS-SPME با GC/MS آنالیز شد. آزمون های آماری اختلاف معنی دار در پروفایل شیمیایی ترکیبات را نشان داد. به طوری که بیشترین میزان مونوترپن‌های هیدروکربنه با استفاده از روش HS-SPME و بیشترین میزان مونوترپن های اکسیژنه با استفاده از روش MSHD حاصل شد. اختلاف معنی داری بین میزان تیمول، کارواکرول، پارا-سایمن، گاما-ترپینن در دو روش وجود داشت. بیشترین درصد ترکیبات پارا-سایمن و گاما-ترپینن مربوط به روش HS-SPME بود و تیمول و کارواکرول کاهش معنی داری نشان دادند. بیشترین میزان تیمول و کارواکرول با استفاده از روش MSHD به دست آمد. کاهش زمان استخراج (30 دقیقه)، بازده بالا (2/1 درصد)، ذخیره انرژی (انرژی مصرفی 53/0کیلو وات ساعت)، افزایش مونوترپن‌های اکسیژنه (75/3 ± 06/68 درصد)، فعالیت ضد اکسیدانی و میزان فنول کل بالا موجب شده است که MSHD، روش نوآورانه و بهینه استخراج اسانس از گیاه مرزه بختیاری باشد. در روش استخراج به کمک ریزموج، زمان کوتاه استخراج، ذخیره انرژی، بازده بالا و همچنین کیفیت خوب اسانس باعث شده است که این "تکنولوژی سبز و دوست دار طبیعت" به عنوان ابزاری نوید بخش جهت استخراج اسانس از گیاهان دارویی و معطر در صنایع مختلف مورد توجه قرار گیرد. در روش HS-SPME مونوترپن های هیدروکربنه (54/1 ± 73/75 درصد) به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافتند. در نهایت می توان گفت که روش HS-SPME یک روش ساده و منحصر به فرد جهت شناسایی و اندازه گیری ترکیبات فرار و سبک در گیاهان دارویی است. تفاصيل المقالة