با تحول سریع روابط اقتصادی و همچنین کم شدن نقش دولت‌ها در اقتصاد، شرکت ها برای اعتبار بیشتر و استحکام روابط اقتصادی و تجاری خود به جامعه و مسئولیت پذیری اجتماعی (CSR) توجه بیشتری نموده‌اند. در همین راستا پژوهش حاضر به بررسی تأثیر مسئولیت پذیری اجتماعی بر کارایی سرمایه گذاری شرکتهای بورسی ایرانی در بازه زمانی 1389سال های تا 1393 پرداخته است. برای سنجش گزارشگری مسئولیت اجتماعی شرکت ها از چک لیست برزگر (1392) استفاده شده است. نتایج برآورد مدل فرضیه‌های پژوهش با استفاده از تکنیک داده‌های ترکیبی نشان می‌دهد مسئولیت اجتماعی بالا، ناکارآمدی سرمایه گذاری را تا حدی کاهش و در نتیجه کارایی سرمایه‌گذاری را افزایش داده است. در واقع این یافته نشان می‌دهد که مسئولیت پذیری اجتماعی با کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیریت و سرمایه‎گذاران و برطرف کردن مشکلات نمایندگی، به‎افزایش کارایی سرمایه‎گذاری منجر شده است. تفاصيل المقالة