این پژوهش بر روی آبخوان آب زیرزمینی دشت چاردلی، حد فاصل استانهای کردستان و همدان واقع در غرب ایران صورت گرفته است. برای این منظور از دادههای کیفیت آب زیرزمینی آبخوان در سالهای 87- 1381 بهره گرفته شده و اقدام به بررسی تغییرات پارامترهای کیفی آبخوان در طی این سالها، در مقایسه با استانداردهای کیفی مربوط به آب شرب، کشاورزی، خورندگی و رسوبگذاری شده است. تحلیل کیفی آب زیرزمینی براساس نتایج حاصل از اطلاعات تجزیه شیمیایی 25 حلقه چاه در محدوده مورد نظر انجام پذیرفت. پارامترهای کیفی مورد تحلیل شاملpH, HCO
3-, SO
42-, Cl
-, Mg
2+, TH, Ca
2+, K
+, Na
+ TDS, Co
32-و هدایت الکتریکی میباشند. نتایج حاصل از تحلیلهای کیفی در محیط نرمافزار GIS، تحت لایههای توصیفی وارد شده و درونیابی با استفاده از روش کوکریجینگ بر اساس کمترین خطای میانیابی، جهت تهیه نقشههای پهنهبندی کیفی انجام گرفت. وضعیت کیفی آبخوان، نشان دهنده کاهش کیفیت آب زیرزمینی در سالهای 1383 تا 1385 و سپس بهبود وضعیت تا سال 1387 است. نقشههای پهنهبندی کیفی آبخوان آب زیرزمینی نیز نشان دهنده افت کیفیت بین سالهای 1381 تا 1384 در مناطق خروجی آبخوان بوده و پس از آن تا سال 1387 رو به بهبود نهادهاند. این تغییرات منطبق با افت تراز آب زیرزمینی دشت در سال 1384 میباشد و این موضوع متاثر از وضعیت بارندگی کم منطقه در این دوره و حفر بیرویه چاه بوده است. به طور کلی نتایج حاکی از آن است که مناطق واقع در شمال دشت و نزدیک به خروجی آبخوان از کیفیت پایینتری برخوردار میباشند.
تفاصيل المقالة