برای بررسی اثر کود زیستی بر عملکرد دانه رقم چمران آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایلام در سال 1388 اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل کود شیمیایی سوپرفسفات تریپل در 4 سطح (صفر، 50 ، 75 و 100% کود شیمیایی فسفر توصیه شده که 50% برابر با 90 کیلوگرم در هکتار، 75% برابر با 135 کیلوگرم در هکتار و 100% برابر با 180 کیلوگرم در هکتار بود) و کود زیستی در 4 سطح (عدم تلقیح، تلقیح با ازتوباکتر کروکوم، سودوموناس پوتیدا و مخلوط ازتوباکتر و سودوموناس) بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد استفاده از کود شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد، شاخص برداشت، عملکرد زیست توده، ارتفاع بوته و پروتئین معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک از 100 درصد کود شیمیایی به دست آمد. استفاده از کودهای زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد، شاخص برداشت، عملکرد زیست توده، ارتفاع بوته و پروتئین معنی دار بود. استفاده از کود زیستی نسبت به عدم تلقیح موجب افزایش صفات گردید. بیشترین عملکرد دانه، اجزای عملکرد، شاخص برداشت، عملکرد زیست توده، ارتفاع بوته و پروتئین در تیمار مخلوط ازتوباکتر و سودوموناس به دست آمد، اثر متقابل کود شیمیایی× ‌کود زیستی بر عملکرد دانه معنی دار گردید. بیشترین عملکرد دانه از 100 درصد کود شیمیایی و مخلوط ازتوباکتر و سودوموناس و کمترین عملکرد دانه از عدم مصرف کود شیمیایی و عدم استفاده کود زیستی به دست آمد. بین 75 و 100 کود شیمیایی اختلاف معنی دار مشاهده نشد. بنابراین، می توان با استفاده 75 درصد کود شیمیایی توصیه شده به علاوه تلفیق ازتوباکتر+سودوموناس در کاهش مصرف کود شیمیایی صرفه جویی و به عملکرد دانه مناسبی در گندم دست یافت. تفاصيل المقالة

به منظور ارزیابی اثر کود های زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد هیبــریدهای ذرت، آزمایشی به صـورت کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه دانشگاه پیام نور استان ایلام در سال زراعی90-1389 اجرا گردید. هیبریدهای ذرت شامل سینگل گراس های 604، 704 و 807 به عنوان عامل اصلی و کود زیستی (عدم تلقیح، تلقیح با ازتوباکتر، آزوسپریلوم و مخلوط ازتوباکتر و آزوسپیریلوم) به عنوان عامل فرعی انتخاب شدند. نتایج آزمایش حاکی از اختلاف معنی دار هیبریدها از نظر تعداد روز تا رسیدگی، ارتفاع بوته، وزن خشک تک بوته، طول بلال، قطر ساقه، تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و پروتئین دانه بود. ذرت سینگل کراس 704 نسبت به سایر هیبریدهای مورد آزمایش بیشترین وزن خشک تک بوته (259.5 گرم در متر مربع)، ارتفاع بوته (201.1 سانتی متر)، تعداد دانه در ردیف (42.8 دانه)، عملکرد دانه (10850 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (22040 کیلوگرم در هکتار) را دارا بود. اثر باکتری های محرک رشد نیز بر کلیه صفات به جز شاخص برداشت معنی دار گردید. مخلوط باکتری های محرک رشد ازتوباکتر و آزوسپیریلوم نسبت به تیمار عدم تلقیح بیشترین تعداد روز تا ظهور بلال (71.2 روز)، تعداد روز تا رسیدگی (115.4 روز)، تعداد برگ بالای بلال (5.6 برگ)، وزن خشک تک بوته (240.4 گرم در متر مربع)، طول بلال (24.3 سانتی متر)، ارتفاع بوته (212.4 سانتی متر)، قطر ساقه (2.5 سانتی متر)، تعداد ردیف در بلال (14.5 ردیف)، تعداد دانه در ردیف (44.2 دانه)، وزن هزار دانه (315.4 گرم)، عملکرد دانه (10190 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیک (21320 کیلوگرم در هکتار) و پروتئین دانه (10.7%) را دارا بود. در اثر برهمکنش هیبرید در کود زیستی روی عملکرد دانه بیشترین عملکرد دانه (12320 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب از هیبرید سینگل کراس 704 و مخلوط کود زیستی ازتوباکتر و آزوسپیریلیوم و کمترین عملکرد دانه (7570 کیلوگرم در هکتار) از هیبرید ذرت سینگل کراس 604 و عدم تلقیح با کود زیستی به دست آمد. تفاصيل المقالة

برای بررسی و تعیین مناسب‌ترین تاریخ کاشت ارقام کلزا و اثرات آنها بر عملکرد و اجزای آن آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار در سال زراعی 85-84 در ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی ایلام به مرحله اجرا درآمد. در کرت‌های اصلی 4 تاریخ کاشت 6/25، 7/10، 7/25 و8/10 و در کرت‌های فرعی سه رقم اکاپی، زرفام و طلایه قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس عملکرد، اجزای عملکرد و صفات مورد بررسی نشان داد که بین تاریخ‌های مختلف کاشت، ارقام و اثرات متقابل از نظر صفات مورد بررسی اختلاف معنی‌دار وجود دارد. بیشترین عملکرد دانه معادل 3622 کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت 10 مهر و کمترین آن با 3075 کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت 25 شهریور به دست آمد. در تاریخ کاشت 10 مهر بیشترین تعداد دانه در خورجین (61.55 خورجین)، بیشترین وزن هزار دانه (3.477 گرم) و بیشترین تعداد خورجین در ساقه اصلی (64.75 عدد) حاصل شد. رقم زرفام نسبت به سایر ارقام از نظر عملکرد دانه، تعداد دانه در خورجین، وزن هزاردانه، تعداد خورجین در ساقه اصلی نسبت به دو رقم دیگر برتری داشت. طول دوره گلدهی و ارتفاع بوته رقم طلایه نسبت به سایر ارقام بیشتر بود و در بین تاریخ‌های کاشت، تاریخ کاشت 10 مهر دارای تعداد روز تا شروع گلدهی کمتر و طول دوره گلدهی برتری نسبت به سایر تاریخ های کاشت بود. در این آزمایش تاریخ کاشت 10 مهر همراه با رقم زرفام برای منطقه مناسب تشخیص داده شد. برای بررسی و تعیین مناسب‌ترین تاریخ کاشت ارقام کلزا و اثرات آنها بر عملکرد و اجزای آن آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار در سال زراعی 85-84 در ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی ایلام به مرحله اجرا درآمد. در کرت‌های اصلی 4 تاریخ کاشت 25/6، 10/7، 25/7 و10/8 و در کرت‌های فرعی سه رقم اکاپی،زرفام و طلایه قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس عملکرد، اجزای عملکرد و صفات مورد بررسی نشان داد که بین تاریخ‌های مختلف کاشت، ارقام و اثرات متقابل از نظر صفات مورد بررسی اختلاف معنی‌دار وجود دارد. بیشترین عملکرد دانه معادل 3622 کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت 10 مهر و کمترین آن با 3075 کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت 25 شهریور به دست آمد. در تاریخ کاشت 10 مهر بیشترین تعداد دانه در خورجین (55/61 خورجین)، بیشترین وزن هزار دانه (477/3 گرم) و بیشترین تعداد خورجین در ساقه اصلی (75/64 عدد) حاصل شد. رقم زرفام نسبت به سایر ارقام از نظر عملکرد دانه، تعداد دانه در خورجین، وزن هزاردانه، تعداد خورجین در ساقه اصلی نسبت به دو رقم دیگر برتری داشت. طول دوره گلدهی و ارتفاع بوته رقم طلایه نسبت به سایر ارقام بیشتر بود و در بین تاریخ‌های کاشت، تاریخ کاشت 10 مهر دارای تعداد روز تا شروع گلدهی کمتر و طول دوره گلدهی برتری نسبت به سایر تاریخ های کاشت بود. در این آزمایش تاریخ کاشت 10 مهر همراه با رقم زرفام برای منطقه مناسب تشخیص داده شد. تفاصيل المقالة