اضطراب امتحان یکی از متغیرهای جالب توجه پژوهشگران است که روی همه امورات تحصیلی تأثیرگذار است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه علی بین مؤلفه‌های خودکارآمدی هیجانی با اضطراب امتحان با میانجی‌گری عاطفه مثبت و منفی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز و مقایسه مدل در دو گروه دختر و پسر بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان کارشناسی مشغول به تحصیل در سال 1400-1399 بود که به روش تصادفی چندمرحله‌ای 300 دانشجو ( 190دختر و 110پسر) به عنوان نمونه از میان آن‌ها انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش، عبارت بودند از خودکارآمدی هیجانی ((ESES باورلی و همکاران (2008)، پرسش‌نامه اضطراب امتحان (FTA) فریدمن و بنداز-جاکوب (1997) و مقیاس عاطفه مثبت- منفی (PANAS) واتسون و همکاران (1998). ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج نشان داد که خودکارآمدی هیجانی با اضطراب امتحان و عاطفه منفی همبستگی منفی دارد، اما همبستگی خودکارآمدی هیجانی با عاطفه منفی معنادار نبود. همچنین، همبستگی اضطراب امتحان با عاطفه مثبت و ابعاد خودکارآمدی هیجانی (شناخت، درک، تنظیم و تسهیل) مثبت و معنادار بود. نتایج غیرمستقیم نشان داد که خودکارآمدی هیجانی با آزمون اضطراب از طریق عاطفه مثبت و منفی در کل نمونه (دختر و پسر) معنادار است. اما رابطه غیرمستقیم خودکارآمدی هیجانی با اضطراب امتحان از طریق عاطفه منفی در دانش‌آموزان پسر معنی‌دار نبود. همچنین نتایج تحلیل مدل چند گروهی نشان داد که باوجود یکسان بودن نمودار مسیر دخترها و پسرها، از لحاظ ضرایب مسیر بین دو گروه تفاوت معنی‌دار وجود دارد. تفاصيل المقالة