هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ بر ﺣﻮزه ﻓﻨﺎوری اﻃﻼﻋﺎت، ﻓﻨﺎوری ﻫﻮاﻓﻀﺎ و ﺣﻮزه زﯾﺴﺖﻓﻨﺎوری درجمهوری اسلامی ایران می باشد. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از اﺑﺰار ﺳﯿﺎﺳﺖ ﮔﺬاری ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان روش ﻫﺎی ﭘﺴﺎﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺑﻬﺮه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺣﻮزه ﻫﺎی ﻓﻨﺎوری اﻃﻼﻋﺎت، ﻓﻨﺎوری ﻫﻮاﻓﻀﺎ و ﺣﻮزه زﯾﺴﺖ ﻓﻨﺎوری ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻮده اﻧﺪ. ﺳﻨﺪﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ای ﺳﯿﺎﺳﺖ گذاری در اﯾﻦ سه حوزه ﻣﻮرد ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ، ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﭼﻬﺎر دﺳﺘﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ، ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ، ﺗﺎﺣﺪی ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ و ﻏﯿﺮﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪی ﺷﺪ. ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی اﺑﺰاری در ﺳﻨﺪﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻨﺎوری ﮐﺸﻮر در ﺳﻪ ﺣﻮزه ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس نتایج ﺳﻨﺪ ﺣﻮزه ﻓﻨﺎوری اﻃﻼﻋﺎت ﺑﯿﺶ از دو ﺳﻨﺪ دﯾﮕﺮ دارای ﭘﺎﺑﺮﺟﺎﯾﯽ اﺳﺖ و ﺳﻨﺪ زﯾﺴﺖ ﻓﻨﺎوری دارای ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰان ﭘﺎﺑﺮﺟﺎﯾﯽاﺳﺖ. در ﺳﻨﺪ زﯾﺴﺖ ﻓﻨﺎوری ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯿﺰان ﭘﺎﺑﺮﺟﺎﯾﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ اﺳﺖ، ﺑﻠﮑﻪ دارای ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و ﻣﻮاردی ﮐﻪ در ﺳﻨﺪ ﻣﻬﻢﺗﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ، ﭘﺎﺑﺮﺟﺎﯾﯽ ﮐﻤﺘﺮی دارد. ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯿﺎن واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺣﻮزهﻫﺎی ﻓﻨﺎوری و واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎ واﺑﺴﺘﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﻮزهﻫﺎی ﻓﻨﺎوری. تفاصيل المقالة

هدف کلی از پژوهش فوق بررسی تاثیر امنیتی کردن و هدف ویژه آن بررسی تاثیر امنیتی کردن بر سیاست گذاری عمومی در دوران پس از انقلاب اسلامی و آشوب‌های داخلی ایران است. با توجه به اهمیت و ضرورت سیاست‌گذاری امنیتی، اندیشمندان و نویسندگان بسیاری، اقدام به ارایه مدل‌ها، شیوه‌ها و روش‌های مختلفی با بهره‌گیری از علوم گوناگون داشته‌اند. در این حال، یکی از نقاط مشترک و اساسی این مدل‌ها، تأکید بر شناخت مسئله به عنوان گام آغازین فرایند سیاست گذاری است. برقراری و ایجاد یک محیط با ثبات از جمله دغدغه‌های هر حکومتی است. ما در این پژوهش در صدد پاسخ به این پرسش هستیم که امنیتی کردن چه تاثیری در شناسائی، تصمیم گیری و ارزیابی فرآیند سیاست گذاری عمومی دارد؟ امنیتی کردن موجب بخشی شدن مشکل در فرآیند سیاست گذاری شده و سیاست گذاری عمومی با در اولویت قراردادن مشکل امنیتی یا موضوع امنیتی طراحی عملیاتی و اجرایی می گردد. تفاصيل المقالة

ازآنجایی که جهانی شدن فرآیند اقتصادی سیاسی و اجتماعی بوده وحاصل فشرده شدن زمان و مکان میباشد بطوری که گفتمان ارتباطات را تحلیل برده و فاصله ها را به هم نزدیکتر و حاکمیت و امنیت ملی دولتها را تحت تاثیر قرارداده است و تاثیرات حاصل از آن منجر به کاهش یا تغییر ظرفیت و توانایی دولت در برابر فشار ریسک بین الملل و منطق های شده است افزایش یاکاهش قدرت دولتها تغییر ظرفیت آنها توانمندی یا عدم توانمندی و تغییر محورهای تعارضات و کشمکش بین المللی و منطق های،گفتمان های مطرح در امنیت ملی دولتها که متشکل از گفتمان سنتی مدرن و پست مدرنیستی بوده و شاخص های آن یعنی مشروعیت سیاسی،امنیت سیاسی و یکپارچگی سیاسی را تحت تاثیر و منجر به باز تعریف امنیت ملی فوق دولتها در نهایت براساس باز تعریف فوق،دولتها را به چهار گروه 1- قدرتهای بزرگ 2- کشورهای موجود در مناطق باثبات 3- کشورهای موجود درمناطق بحران خیز مداوم 4- کشورهای ضعیف و شکست خورده مقوله بندی نمودهاست. تفاصيل المقالة

در صحنه و گستره سیاست جهانی بازیگران متفاوتی حضور دارند که کشورها اصلی ترین آن ها می باشند. این بازیگران همیشه درحال عمل و عکس العمل، واکنش و برقراری ارتباط با یکدیگر هستند. عمل و عکس العمل بازیگران در قبال یکدیگر متفاوت می باشد. گاهی همگرا و گاهی واگرا می باشد. ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا با برخورداری از توانایی های عظیم اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، هرکدام سعی می کنند بر حسب توانایی های خود به ایفای نقشی متناسب با جایگاه و قدرت خود در نظام بین الملل بپردازند. بنابراین توجه به روابط این دو بازیگر و بررسی مواضع آن ها نسبت به موضوعات مختلف لازم و ضروری است. در این راستا نتایج نشان می دهد که اولا در رابطه با همسویی یا ناهمسویی روابط آمریکا و اتحادیه اروپا دو نوع نگاه محوری وجود دارد. نگاه فرهنگ محور و نگاه سیاست محور. ثانیا ابعاد همگرایی و واگرایی در روابط اتحادیه اروپا با ایالات متحده آمریکا بستگی به حوزه منافع آن ها دارد. در حوزه هایی که منافع مشترک و موازی وجود دارد همگرایی و همکاری و در حوزه هایی که منافعی متعارض وجود دارد، بیشتر واگرایی و رقابت تحقق یافته است. تفاصيل المقالة