هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ بر ﺣﻮزه ﻓﻨﺎوری اﻃﻼﻋﺎت، ﻓﻨﺎوری ﻫﻮاﻓﻀﺎ و ﺣﻮزه زﯾﺴﺖﻓﻨﺎوری درجمهوری اسلامی ایران می باشد. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از اﺑﺰار ﺳﯿﺎﺳﺖ ﮔﺬاری ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان روش ﻫﺎی ﭘﺴﺎﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺑﻬﺮه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺣﻮزه ﻫﺎی ﻓﻨﺎوری اﻃﻼﻋﺎت، ﻓﻨﺎوری ﻫﻮاﻓﻀﺎ و ﺣﻮزه زﯾﺴﺖ ﻓﻨﺎوری ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎی ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻮده اﻧﺪ. ﺳﻨﺪﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ای ﺳﯿﺎﺳﺖ گذاری در اﯾﻦ سه حوزه ﻣﻮرد ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ، ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎ ﺑﻪ ﭼﻬﺎر دﺳﺘﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ، ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ، ﺗﺎﺣﺪی ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ و ﻏﯿﺮﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪی ﺷﺪ. ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎی اﺑﺰاری در ﺳﻨﺪﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻨﺎوری ﮐﺸﻮر در ﺳﻪ ﺣﻮزه ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس نتایج ﺳﻨﺪ ﺣﻮزه ﻓﻨﺎوری اﻃﻼﻋﺎت ﺑﯿﺶ از دو ﺳﻨﺪ دﯾﮕﺮ دارای ﭘﺎﺑﺮﺟﺎﯾﯽ اﺳﺖ و ﺳﻨﺪ زﯾﺴﺖ ﻓﻨﺎوری دارای ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﯿﺰان ﭘﺎﺑﺮﺟﺎﯾﯽاﺳﺖ. در ﺳﻨﺪ زﯾﺴﺖ ﻓﻨﺎوری ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯿﺰان ﭘﺎﺑﺮﺟﺎﯾﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ اﺳﺖ، ﺑﻠﮑﻪ دارای ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و ﻣﻮاردی ﮐﻪ در ﺳﻨﺪ ﻣﻬﻢﺗﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ، ﭘﺎﺑﺮﺟﺎﯾﯽ ﮐﻤﺘﺮی دارد. ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯿﺎن واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺣﻮزهﻫﺎی ﻓﻨﺎوری و واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎ واﺑﺴﺘﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﻮزهﻫﺎی ﻓﻨﺎوری. تفاصيل المقالة